Edip’in dili ve üslubu o kadar iyi ki, kitabında kayda değer bir felsefi hava da var.
Edip’i tanımayanlar diyebilir: ‘Yav bu adam da pek bir övüncekmiş, kendini övüp duruyor; kibirli, bencil, egoist havası veriyor’ diyebilirler. Değil aslında, samimiyetinden geliyor bu. Bir de yaşadıklarını ve başarılarını öğrenince normal buluyorsunuz bu övüncekliği...
Edip biraz filozof, biraz akıllı, biraz deli, biraz çatlak, biraz solcu, biraz anarşist, biraz devrimci, biraz dindar, biraz komedyen olan samimi ve sıradan bir insandır. Tanıyınca sizde seveceksiniz.