E-Dergi

Kitap kapakları çok önemlidir benim için. Satın alırken veya alınmış olanı okuma sırasına alırken

Anlamsızdı gibi görünen, sıradan bazı anlar veya düşünmeden ağzımızdan çıkıveren bir cümle hayatımızın kalan kısmını geri dönüşsüz şekilde değiştirebilir. Çocukluğumuza dair her anıyı hatırlamasak da ilerde nasıl biri olacağımızı bu anıların bize ne hissettirdiği belirler. Birgün ;hiç beklenmedik bir olayla o anıya geri dönersin ve anlamını o zaman farkedersin :o bir anın seni bugünkü SEN yapışını. Ütopik bir devrimin önemsenmeyen ayrıntıları olan ruhlar kitabın kahramanları. Yıkıma götüreceğini bile bile kendi kaderini kabullenenler. (bu bende şöyle bir algı uyandırdı:eğer ileride karşılaşacaklarına göre yetiştirilirse her tür kader kabullenilebilir) Çok çok beğendim. Kazuo Ishiguro 'nun önünde saygıyla eğiliyorum.

Savaş hikayeleri genellikle savaş anılanlarını katılanların yaşadıklarını anlatır. "Olduğun yerde kal" savaş hakkında değil ama 1.dünya savaşı sırasında evde kalanlar hakkında bir hikaye. John Boyle 'ın diğer kitabı "çizgili pijamalı çocuk" gibi yine kahramanı bir çocuk. Çünkü çocuklar olayları en yalın haliyle görür.

1816 yazında Endonezya'da patlayan büyük volkan sebebiyle dünyayı karanlıkta bırakacak kadar kül etrafa salınmış ve İsviçre'de Leman gölü kıyısında bir evde kalan Mary Shelly ve arkadaşları da (Lord Byron, Percy Shelly, John William Polidori, Claire Clairmont-ne arkadaşlar ama!) karanlığın yasını tutmak yerine ateş etrafında toplanıp korku hikayeleri anlatmaya başladılar. Rakipleri henüz 19 yaşında olan Mary'nin hikayesini dinleyince bembeyaz kesildiler Dr. Frankenstein'ın kadavra parçalarından yaptığı bir canavar. Sarımsı, kedi gibi çevik ve hızlı. Üstelik kültürlü bir şekilde konuşabiliyor ve Milton'ın Kayıp Cennetini okuyup kendini eğitmeye çalışıyordu. O gece temeli atılan kitap 21 yaşında tamamlandı ve basıldı. Filmi çekilen kitapları okumamakla büyük haksızlık yaptığımızı bir kez daha anladım. Dili o kadar zarif ve etkileyici ki kurguyu geride bırakmış. Sorgulayıcı yanı ise o yaştaki birinden beklenmeyecek kadar hayret verici.

Bu basım ve çeviri gerçekten mükemmel. Bir başyapıt nasıl oluşur? :en ince ayrıntıları düşünen, empatik bir zihin;kıvrak, akıcı ve akıllı bir kalemden..Lev Tolstoy baş karakterlerinden prens Andrey'in ağzından vurulduktan sonra savaş alanını şu sözlerle beynimize kazıyor : başı ateş gibi yanıyor, kan kaybından ölmek üzere olduğunu hissediyor, tepesinde ta yücelerdeki o derin, o sonsuz, öncesiz ve sonrasız gökyüzünü görüyordu. Yanına kadar gelen adamın Napolyon( onun kahramanı Napolyon) olduğunu biliyordu ama kendi ruhu ile bulutların süzüldüğü O yüce, o sonsuz gökyüzü arasında kurulan şu ilişkinin yanında Napoleon şimdi o kadar küçük, o kadar anlamsızdı ki... o anda başucunda dikilenin kimliği de, kendisi için söylenenler de hiç bir anlam taşımıyordu ;sadece yanının birilerinin gelişine seviniyor bunların kendisine yardım etmelerini onun ölümün elinden kurtarıp güzelliğini ancak bugün anlayabildiği, gözünde şimdi bambaşka bir anlam kazanan YAŞAMa döndürmelerini diliyordu.