E-Dergi

kitap güzel ama beklentim belki de seminerlerine katıldığım anlarda kaldı. ama güzeldi yine de. en azından zaman kaybı değildi.

Yakın zamanda eşini kaybeden ve takip ettiğim bir yazar ve bir anne Şermin Yaşar. açıkçası kitabın adını görünce eşine yazılmış bir kısım muhakkak vardır dedim. öyle de oldu. gözyaşları içerisinde okudum özellikle o kısmı. ne diyim ki. hayat devam ediyor. Şermin hanım derin bir nefes çekti (Nedim beyden) içine devam ediyor yoluna Nedimle.

Ene ile başlayan yolculuk, sırla sırlandı ve sırada pir vardı merakla alıp heyecanla gelmesini beklediğim. Değdi tabiki harcadığım zamana. Belki de zaman içinde zaman vardı musa barlasın da yaşadığı gibi. Esasen kitabı anlatmak istiyorum ama istemiyorum da aynı zamanda. Çünkü alıp okumak yaşamak gibisi olamaz. Ben tek kelimeyle çok beğendim. Uzaklar çok uzaklara gitmek anlatmak lazım, bu dertle dertlenmek lazım, başkalarının derdine ağlamak lazım...

Her biri mübarek, her biri ibretlik yaşamlar. Utandım okkuduğum çoğu an, hayret ettim böyle insanların olduğuna. aslında böyle insanlar hep varlar ama biz kalbimizin aynasının üzerindeki tozları temizlemedikçe göremiyoruz. tozlardan arındıkça daha aşikar olacak görünenler. Aşık olan gönüllerle kalmak duasıyla. geç olmadan okuyun derim :)

Kitabı daha elime aldığım an içinde buldum kendimi yada kitap bendim zaten. Aziz Mahmut Hüdayi hazretlerini nefsiyle mücadelesini okurken kendimi nerede olduğumu ve iç sesimi duydum derinden. bu kitabı okumak güzel sonrası hayatımıza dokunduklarıyla daha da güzel olacak. Hemen alın ve okuyun çünkü nefis dünyadaki son insan ölmeden ölmüyor. Madem öyle yaşarken nefsin dediklerini bilelim ki gardımızı sağlam alalım.