E-Dergi

Kapitalist modernist bir sistemin içinde kaybolmuş İslam dinine mensup olduğunu söyleyen insanları eleştiriyor yazar kitabında. Mantar gibi türeyen Cemaatleri ve bu cemaatin şeyh ve hocaefendilerini sorgulamadan itaat eden insanları, ömrünü daha fazla para, daha lüks otomobil daha büyük bir ev için harcayan müslümanları eleştiriyor. Sezai karakoç, nuri pakdil ve ismet özelden de sık sık bahsediyor. Kitabın uslübü bilinç akışı, oğuz atay tarzı . İçerik Benim düşüncelerimle birebir uyuştuğu için kitabı çok beğendim.

Başlarda dili oldukça ağır geldi, daha sonra kitabın uslübuna alıştım, sanırım şimdiye kadar cümlelerinin altını en çok çizdiğim kitap bu kitaptı. Nurettin Topçuyu daha önce tanımadığım için çok üzüldüm.

12 yaşımda iken arkadaşım hediye etmişti. Kitabı ağlayarak bitirmiştim. Şimdi 28 yaşındayım, şeker portakalını okudum diyenlere ; “ağladınız mı? ağlamadıysanız okuyamamışsınızdır.” diyorum.

14 yaşındayken öğretmenim vermişti mutlaka oku diye. Başlarda sıkılıp devam eden sayfalarda müthiş bi heyecan duymuş ve bittiğinde ise hüzne kapılmıştım . 28 yaşındayım ve yeniden okumak istediğim ve okuyacağım bir kitap.

Yalnızca gençlerin değil İslama hizmet etmesi gereken aklı başında tüm müslümanların okuması gereken bir kitap. Darül İslamın kurulması gerekliliğini, İslamın yeniden dünya üzerinde en etkili güç olmasını sağlamak için yazarın ürettiği fikirler mükemmel. Ama bunlar hayal diyebilirsiniz lakin daha önce İslam tüm dünyaya hak, adalet ve sevgi ile hakim oldu ise yine olabilir.