Ayetlerin kırğıldığı eleştirisi yapılıyor kitaba karşı. Turan Dursun'da ben de bunu gördüm açıkçası.Yazarın bu çabasını gereksiz buluyorrum. Çünkü ayet ayet değil Kuran'ın genelinde, hatta dinlerde çelişkiler var. Mikro incelemeler gereksizdir bana göre.
Mesela; nesh(iptal) edilen ayetler var. Ne yani, Allah ileriyi göremedi de mi nesh yoluna başvuruyor. cevap: "toplumun hazır olması beklendi" Yahu Allah siyasetçi gibi toplum mühendisliği mi yapar? Toplum hazır değilse hazır hale getirilir bir dakikada, olur biter. O kadar sıkıntıya ne gerek var? Ha, o zaman da imtihan olmaz. Peki Allah neden imtihana ihtiyaç duyar... İşte sıkıntılı bir mesele size. Yoksa falanca ayetin çelişkili olması falan mesele değil.
Başka bir mesele; Allah, ne kadar iyi olurlarsa olsunlar ateistleri cehenneme atacak. Din, güzeli egemen kılmak için gelmemiş midir? Bütün dinlerin amacı bu değil mi? Hatta yapmayanlar helak olup ibret olmadı mı? İyiyi ve güzeli inançsızlık getirse olmaz mı? Yani ateist süper bir insansa sırf inanmadığı için cehenneme gidiyor. Bu açık haksızlık değil mi? Allah, bizim inanmamızla mutlu mu, tatmin mi oluyor? Kısacası, din eleştirisi ayetle, ya da kitaba dayanarak yapılmamalı. Yaparsan kimse de ikna olmaz zira bizim göstereceğimiz çelişkiler zaten dinin ilk ortaya çıkışından beri gösterilmiş ve cevaplar düşünülüp kitaplara çoktan yansıtılmıştır. Din eleştirisi kitapla değil mantığıyla ya da pratik durumuyla eleştirilir. Bu tarz eleştiri, "insanlara bakarak dini eleştirme" klişesini de yıkar.