E-Dergi

İçerik olarak güzel. Öncelikle anne babaların okuması gerekir diye düşünüyorum, sonrasında çocukla birlikte okunması ve kitap üzerine konuşulması daha iyi olur.

Çok beğendim bi tane daha alacağım

Okuldaki odam için almıştım, çok beğendim evime de alacağım.

Hüzünle karışık keyifle okuduğum bir kitap oldu. Yavaş yavaş, bitmesin diye okuduğum, bir sürü cümlenin tekrar tekrar okunmak üzere altını çizdiğim, bunun da altını çizersem kitabı komple çizmiş olacağım diye beğendiğim cümlelerin bir çoğunun da altını çizemediğim bir kitap oldu. Sanırım Gökçe’yi kendime çok benzettim. Daha iyi yaşamak için çalışmaktan ama çalışırken yaşayamamaktan muzdarip, kitap yanı kahve pozlarından bıkmış, herkesin sürekli savaş içinde olmasından bıkmış. Günlük hayatımızdaki yapmacıklığın içindeki insanların tutsaklığından ve rüya hayatındaki gerçekliğin içindeki özgürlükten bahsediyor Gökçe ve kaldığı yerler, gittiği kafeler, yürüdüğü sokaklar gözünüzde canlanıyor. Sanırım ben de şimdiki hayatımdan bir kırılma ile ayrılmış o ihtimali yaşamak isterdim. Sorgulamayı sevenlere tavsiyemdir.

Sarıkamış’a gelenler bilirler, salaş bir balıkçı kamyoneti vardır Erzurum yolu üzerinde. O kamyonette “Sarıkamış Şehitlerine” diye bir şiir asılıdır. Zekeriyya Bican’ı o kamyonette, o şiirle tanıdım. Merak ettim, araştırdım ve yeni çıkan bir kitabı olduğunu öğrendim, aldım. Sıcak bir kitap, okurken yüreğiniz sımsıcak oluyor. Benim merak ettiğim kısım 70ler ve 80ler ile ilgili olan kısımdı. Kitabın son 150 sayfasında o dönemlerin siyasi olaylarına değinmiş. İnsanı yormayan, akıcı, film izler gibi okutan, bir miktar üzen, ama tebessüm de ettiren bir kitap.