E-Dergi

okurken güldüğüm, gülümsediğim, yetinmeyip yanıma yaklaşanlara kuple kuple okuduğum kitap. çok eğlendim, çok. bu kadar akıcı olunur, bu kadar net anlatılır verilmek istenen mesaj. mesaj demişken atla deve değil, ama çocuk çözmüş arkadaş. keşke 5 yaşında böyle olsaydı herkes.
kitap okumayı sevmeyenlerin bile fikrini değiştirir kesin.

kitabı okuduktan sonra kapağını kapatıp,kütüphanenize koyup güzel kitapti be denilecek bir eser değil sadece okuduktan sonra epeyce bir kafanızı karıştıracak bir kurguya sahip,böyle olmasını da yazarın kendisini de bir karakter olarak kitapta yer vermesine bağlıyorum.karakterlerin birbirine girmis olmasi, insani çift kisilige sahip karakterin oldugunu ve bunların hangisi ya da hangileri oldugunu dusunduruyor,kurgusu garip ,sürükleyici paul auster eseri.

kitaptan çok beğendiğim satırlar var şöyle:
"gözbebeği: insanlarda yuvarlak, hayvanların çoğunda ise dikine elips biçiminde olan gözbebeğinin çapı, irise gelen ışığın miktarına göre değişir. karanlık ve uzaklık büyütür gözbebeğini; aydınlık ve yakınlık küçültür. yani bu kararsız çember, ışık varsa küçülür, ışık yoksa büyür. yakına bakarken de küçüldüğüne göre, yakın olan aydınlıktır, aydınlıktadır. uzağın payına karanlık düşer. zaten karanlığı kimse yakınında görmek istemez.

âşık olunca da büyür gözbebeği; demek ki âşık olunan hep uzaktadır. aradaki mesafenin verdiği acıyı azaltmak için "gözbebeğim!" diye hitap edilir."

bürokratik zırvalıkları özellikle de askerlikte yaşanan tüm o saçma sapan şeyleri anımsatan kitap. neden diye bir sorgulama mevcut değil haliyle, her neden diye sorduğunuzda catch-22 cevabımı alıyorsunuz. kısır döngüleriyle, paradokslarıyla beyninizin içine eder. ve en son kapatınca, kendinize neden diye sorduğunuzda da catch-22 işte diyorsunuz. özellikle diyaloglar mükemmel.

kurgusu inanılmaz,en basit ve gereksiz gözüken ayrıntının dönüp dolaşıp geriye gelmesi yazarın ayrıntıları ne denli ustaca sectiginin guzel bir kanıtıdır sanırım.yazarın yaratıcılığı şapka çıkartılacak cinsten.baslayınca asla elden bırakılmıyor ve en abuk ortamlarda bile cevreden kopup kitabı bitirmeye odaklanılıyor.