E-Dergi

afili ve şekilli bir dili var kitabın. Güven Adıgüzel'in verdiği bilgilere eklediği yorumlarında fazla kişiselliğe kayan tarafı, bazı iddiaların şiddeti ve edebi üslupla konuşma dilini iç içe geçirme çabasının olgunluğu konusunda da biraz şüphe uyandırıcı bir tarafı var.

Yine de Güven Adıgüzel'in adı nedeniyle sonuna kadar okudum, ve genel olarak sevdim. Çünkü bu üslubun da farklı bir tadı olduğu söylenebilir. Bir başucu kitabı olmasa da arada sırada yeniden açıp şiir okur gibi bir maddeyi yeniden okuyup kapatılabilecek bir kitap.

Cemal Karpat'ın anılarının sunulmasından önce bir takdim yazısına ve yaşanan yıllardaki Türkiye, Balkanlar ve dünyanın durumunu ele alan bir yazıya yer verilmiş. Cemal Karpat'ın hatıratından sonra ise Kemal Karpat'ın da kardeşi hakkında yazdıklarıyla tamamlanan hikaye, azınlık olarak yaşamanın ve göçmenliğin zorluklarını, Romanya'daki komünist rejimin yarattığı değişimi gözler önüne sererken aile olmanın güzelliklerini de acısıyla tatlısıyla paylaşmanın önemini hissettiren çok doğal, içten ve örnek olan bazı özellikleri de ister istemez yansıtmış.

Hayati İnanç'ın çoğunluğu divan edebiyatından beyitler olan şiir parçalarını sohbet etme üslübuyla açıklamaya ve haklarında bilgi vermeye çalıştığı bir kitap. Şiirler Türkçe'den Türkçe'ye anlatılırken zaman zaman şiir doğrudan, bazen bir başka şiirle açıklanmış, bazen de hatıralarla.

Muhteşem beyitler var kitapta. Anlatılanların yol göstermesi cevherlerin kıymetini anlamamızın zahmetini azaltıyor. Fakat bu yol göstermeden faydalandıktan sonra beyitleri yeniden kendi Türkçeleri ile anlamaya gayretimiz nisbetinde farklı kapılar açılıyor, daha derin bir iklim hissediliyor.

Osmanlı Türkçesi kelimelerin karşılıklarının anlayabileceğimiz şekilde verildiği mısralar ile orijinallerinin bir arada bulunduğu derleme bir kitap.

Kitabın sağladığı bu imkanla ve kelimeleri yakalayıp dizelere yeniden bakma imkanıyla kavrayış artıyor. Beyitler ise gerçekten eşsiz ve seçkin beyitler. İçlerinden bazısını seçmek istedim ama hemen hemen kitabın yarısını seçer gibi oldum.

Şairlerin üsluplarından mizacınıza muvafık düşenleri görebilmek ve onların dîvanlarından daha çok şiir okuyabilmek için çok faydalı bir eser. Bu kadar çok mısra-ı bercesteyi bir arada bulundurmasıyla da tekrar tekrar okunabilecek bir başucu kitabı olduğunu düşünüyorum.

Öykü kitabı. Şiirsel hikaye diyelim yani kısaca. Fakat öyküler birbirinden kopuk değil. Tamamen birbirinin devamı da değil.

Mustafa Akar'ı televizyondaki konuşmalarından sevdiğim, ve şiirini de az çok takip ettiğim için kitabı umutla almama rağmen beklentilerimi karşılayan bir kitap olmadı. Biraz daha demini alsa, siyaset bu kadar yoğun ve önyargıya çok açık olmasa, daha sağlam bir kitap olurdu belki.