E-Dergi

Ben de hocayı televizyonda izleyip,kitabını almaya karar verenlerdenim.Fakat programda konuştukları kitabında çok küçük bir yer tutmakta bana göre.Kitap,kemalist ulusalcı bir siyasi görüş ile yazılmış.Atatürk'ün vefatı ile ülke büyük bir gerileme dönemine girip dış ajanların cirit attığı bir meydana dönüşüyor.Bunun sebebi de İslami kimlikli insanlar,yani eski başbakan yeni cumhurbaşkanı.Öyle ki onun partisinin amblemi olan ampul kabala sembolü,kendisi de bir iki köşe yazarına göre Bop eş başkanı.Demirel'in başlattığı gap projesi belki bilmeden de olsa Armegedonun gerçekleşmesine hizmet etmekte,dolasıyla boşa harcanan milyarlar.Hoca ve düşüncesindekiler(Sevgi Erenerol bile) hariç,diğerleri kabalist örgütlerin gizli üyesi.Eğer hoca bu kitabı iyi niyetle yazmışsa,son 10 yılda çok şeyin değişmiş olduğunu görecektir.Tabi görmek istiyorsa.Bop eşbaşkanı olmakla suçladığı insan Birleşmiş Milletlerde "Dünya beşden büyüktür" demişti.Söylemi bırak bu cümle bugün kaç kişinin aklına gelebilir.Düşmanın planlarını öğrenmeliyiz ama, savunma veya taarruzu kendi planımıza göre yapmalıyız.Hocanın haklı olduğu bir konu var.Türkiye ne yapıp edip Nükleer silah edinmeli.

Ders kitanı niteliğinde bir çalışma,yazarı çalışması için tebrik ederim.Bir eleştirim olacak.Tanrıya inan bir insan ilmi olarak açılanamayan bir konu hakkında yorumunu yaptıktan sonra doğrusunu “Allah bilir”der öz’den çıkacak bir tartışmaya girmez.Evrim teorisi tartışmasında en önemli konu insanın başka bir canlıdan evrimleşip evrimleşmediğidir.İşte,bu konuda teist bir insanın agnostik(bilinemezci) bir düşünce taşıması iman ettiği şeyle çelişkiye düşmesi demektir.Bizim inancımız açısından insan başka hiç bir canlıdan evrimleşmemiştir.

“Kıyamet kafirlerin üzerine kopacak,hiç bir müslünam kıyameti görmeyecektir.”hadisinde belirtilen uyarının; hristinyan inancında olan insanlara uygulanmış versiyonu.İyi hristiyanların bir anda dünyadan yok olmaları ve kalanların inançlarını sorgulamaları anlatılmakta.Deccal,mehdi ve mesih konularının semavi dinlerde bir birine ne yakın olduğu İncil’den alıntılarda görülmekte.

İslamiyetin doğuşundan 17.yüz yıl başlarına kadar Oğuz/Türkmen Türklerinin islamiyetle ilişkileri kronolojik bir sıra ve akademik bir dille anlatılmakta.Yazar tarihi olaylarla ilgili konularda hemen her görüşten bilim insanlarının araştırmalarından alıntılar sunmakta.Keşke eser bu haliyle kalsaydı daha faydalı olurdu kanaatimce.Her konu sonunda; devamlı şekilde kendi siyasi,itikadi ve felsefi görüşünü çok zayıf delillerle desteklemeye çalışmakta.Yani islamiyet dönemi Türk tarihini yazan çoğunluğun ortak görüşü, nedense yazara göre hep yanlış.Mesala Selçuklu ve 16.yy kadar Osmanlı idarecileri ve birazda şehirli halk dışında herkes kızılbaş ve Şii itikadlı.Yavuz Sultan Selim’le Şah İsmail arasında vuku bulan savaşta Şah İsmail tamamen masum ilan edilmekte.Hatta islamiyet dönemiTürkler arasında ilk kardeş savaşı denilmekte.Oysa kitapta Şah İsmail’in doğudaki Türklerle yapıp kazandığı savaşlarda kahramanlığı övülmekte.Anadolu Türkleri arasında ayrılığın bir tarikat şeyhi olan Şah İsmailin dedesinin mezhep değiştirmesiyle başladığı Şah İsmail’le doruk noktaya ulaştığı kitapta anlatılmasına rağmen; ayrılığa ve isyanlara, ekonomik zorlukların sebeb olmasından bahsedilmekte.Kısaca yazar,Türk’ün orijinalini her halde inançsızını aramakta,olmazsa Şaman,o olmazsa Alevi,o olmazsa Şii,en son da sünni kesim bulunmakta.Eskinin kin ve nifaklarını kaldıralım derken yenilerini ekmek niye?

1743 de İbn Suud ile Abdülvehhap arasında yapılan"Dir’i anlaşması" nın peşinden kurulan “Suudi” devletiyle “Vehhabi” ideolojisinin günümüze kadar süren birlikteliğini anlatan çok güzel bir çalışma.. 300 yıllık “Suudi” ve “Vehhabilik” tarihi.