E-Dergi

Murat Gülsoy'u ilk defa okudum. Güzel bir roman olduğunu düşünüyorom. İnsanın şizofren bir hale gidiş basamakları iyi anlatılmış.

Od romanını çok beğenmedim. Yunus'un romanı daha derin daha kuvvetli olmalıydı ve bunu İskender Pala'dan da boyle bir roman bekliyordum ama Yunus un o halinden ziyade evlat ve eşi özlemiyle kendini benliğini kaybetmiş ve bu yolla allaha ulaşmış, tesadüfen şiir okumuş olaması gibi anlatılması beklenen etkiyiyi yaratmadı.

Köy Enstitülerinin kurulması karar verildiği dönemlerde, bu işi görev bilmiş değerli eğiemtmenler ile bölge halkı arasındaki yaşananlar, zorluklar dönemin dünyasındaki olaylar eşliğinde anlatılmaktadır. Köy halkının sosyal ve kültürel anlamda eğitilmeye ne kadar ihtiyacı olduğu anlatılırken eğitimciler arasında da köy enstitülerine bakıştaki farklılıklar dile getirilmiştir.

Son Yeniçeri kaldığı yerden devam etmiş. Bir bütün olarak bakıldığında yeniçeri ocağının Osmanlıdaki yerinin nasıl zamanla değer kaybettiği, buna paralel olarak da Osmanlının nasıl güç kaybettiği ortaya konmuştur. Yeniçeri ocağının Osmanlı içerisinde özellikle ulema olarak ifade edilen grubun etkisiyle baskı altına alınması ve sanki devleti tehdit eden bir güçmüşcesine(Yeniçeilerin halka yakın olması, onların içinde olması) kıyıma uğratılması, kalan yeniçerilerin ise sonraki dönemlerde parça parça hayata tutunmaya çalışmaları çok akıcı bir dille anlatılmış. Yeniçeri kurumunu Reha Çamuroğlu'nun kaelminden okumak güzeldi.

1900'lü yılların otalarına doğru Türkiye'de köy halkının durumu, hayata bakışı, imkansızlıkları ve bu çerçeve de eğitime ve eğitimciye bakışı bu çalışma ile bizlere sunulmuş. Belki bu kitapta yaşananların birçoğu hala bazı köylerimizde aynen yaşanmaya devam etmektedir.