E-Dergi

Yangın yerine dönmüş anadoluda Milli Mücadele sürerken nefsani arzularla yanan İstanbul' da kalabilmiş olan birkaç münevverin sahnenin dışında kalarak -boşa kürek çekerek- geçirdikleri yılları anlatıyor bu kitap. Tanpınar üslup bakımında şahsına münhasır bir kalem olduğundan tüm eserlerine olduğu gibi bu eserinde de her satırda okuruyla hemhal olmayı başarıyor.

Türkiye'nin bürokratik oligarşisinin nasıl oluştuğunu gözler önüne seren bir baş yapıt. Tanpınar kendisine has üslubuyla okuyucuyu romanın içine çekerken Türkiye'nin yeni oluşum yıllarındaki kabiliyetlerine de soru işaretleri düşüyor.

Arkadaşlık,vefa,etik ve aşk gibi insani kavramların etrafında çok çarpıcı olmasa da değerli tespitler karşımıza çıkıyor. Bunun dışında ağdasız bir dile sahip olan kitap okuyucuyu merak uyandırarak olayların içine çekiyor.

Benim bildiğim yaklaşık 25 senedir Kuran çalışmalarıyla uğraşan yazar Kuran'daki kıssalara yoğunlaşarak bu kitapla ciddi bir çalışmaya imza atmış. Kitapta okuyucu için önemli iki nokta var. Birincisi Kuran'da haklarında kısa/mücmel bilgiler verilmiş olan Talut , Hz Davud ve Hz. Süleyman kıssalarının ayrıntılı/mufassal hale getirilmiş. İkincisi ise önemli olan nokta bu bence kitap Kuran'da olmayan bu bilgiyi nereden ve hangi yöntemle mufassallştırılacağını sistematik olarak anlatıyor.

Kitap akademik bir çalışma olması hasebiyle yorumlardan ziyade bilimsel gerçeklikten yola çıkarak tek tanrılı dinlerin kadının yaratılış evresinden itibaren toplum içindeki rollerini antropolojik, sosyolojik ve de tarihsel olarak irdeliyor. Oldukça kapsamlı bir çalışma olduğu söylenebilir. Fakat şu İslam konusundaki yorumlarına şerh düşmek durumundayım. Çünkü, Hristiyanlığın ve Museviliğin kadın konusuna bakışı incelenirken bu dinlerin asli kaynakları ele alınmış ve bu kaynaklardan belgeler ortaya konmuştur. Fakat İslamın kadına bakışı incelenirken Kuran temeli dikkate alınmamıştır. Daha çok Arap toplumunun örfü Gazali gibi geleneksel alimlerin görüşleri İslamın kadına bakışı olarak ele alınmıştır. Kuranı kerimden alimlerinde tartışmakta olduğu Nisa 34 ve siyakı ve sibakı esas alınmadan yorumlanan Bakara 223 ayetleri ile Tanrının kadın üzerindeki tasarrufu açıklanmaya çalışılmıştır. Bu İslamı temsil etmeyen örfün, kişilerin ve yorumların İslamı bağlamayacağını bilmek gerekir.