E-Dergi

Kitabi okuduktan sonra öyle görülüyor ki, yeni yorum gerektiren çoğu konuda “din böyle diyor” önermesini de kuramayız. “Benim dinden anladığım budur” diyebiliriz ancak. Bizim zihnimizden türeyen yorum ayeti temel alsa da artık beşeri bir zihnin ürünüdür. Ayeti yoruma mahkûm edemeyiz. Bu sınırsız olan bir bilginin, sınırlı olan insan bilgisine mahkûm edilmesi anlamına gelir.

felsefe ve ilahiyat fakültelerinde ders olarak okutulan, fakat -bildiğim kadarıyla- psikoloji bölümünde okutulmayan ders. yinede cok güzel anlasilir.

Sokrates bu davada yalnızca dinsizlik ile suçlanmamaktadır. Aynı zamanda gençlere kötü örnek olarak onları da dinsizliğe yönlendirdiği iddiaları da yer almaktadır. Düşünüyorum da ne kadar da soyut iddialar...

ikâyeyi çok beğendim. Açıkçası okuduğum kitaplar arasında bu kadar güçlü, iyi çizilmiş bir karaktere çok az rastladığımı söylemem gerek. Yazarın Irene karakterini içine düştüğü sıkıntısı içerisinde böyle etkileyici, kıvrak bir dille; bu kadar has edebiyat kokan bir üslûpla anlatması beni çok etkiledi.

Yazılalı 150 yıldan fazla olmuş olan bu kitabı, okuyup bitirdiğimde, ''acaba bu anlatılanlardan 150 yılda değişen bir şey oldu mu ? diye kendi kendime sordum. Bu sorunun cevabını da yine kendim verdim. Bana göre hiçbir şey değişmemiştir.