E-Dergi

yazarın belli siyasi ve politik görüşlerini de nakış gibi işleyerek sunuyor bize. kürk mantolu madonna kadar tutkulu ve dolu dolu bir eser değil, anlatmaya çalıştığı büyük bir hissiyat yok ancak yozlaşan toplumun, sebepsiz nefretin iyi bir şekilde işlenilişi var ortada.

yeraltı edebiyatı tarihinin bırakın türkiye'yi belki de dünyadaki en iyi örneklerinden, en başarılı eserlerinden birisi. yazarın 16 yaşında başlayıp 24 yaşında bitirdiği romanda; okurken yazarın ve kaleminin büyümesini, gelişmesini de gözlemliyorsunuz. klasik edebiyat severler için çok tavsiye edemeyeceğim ama yeraltı edebiyatına ilgi duyan insanların ilk başta okuması gereken bir eser.

Orwell'in hayali senaryosu, zaman aralığını 1984 yılıyla kısıtlı tutmuşsa da dünyanın bir çok bölgesinde belli bir süreç içerisinde gerçekleşeceğini düşündüğüm bir yönetim şekli...
öncelikle bu kitabı okumak için belli bir sosyal-siyasal jargona, terminolojiye ve altyapıya sahip olmak gerekli. bazı kısımlarında okurken gerçekten çok zorlandığımı söyleyebilirim, ama sakin ve yalnız bir şekilde özümseyerek okuduğunuzda çok rahat anlıyor ve özümsüyorsunuz.
yazar, kafasındaki kabus senaryosunu kitabın arka yüzünde belirtildiği gibi ustaca betimlemiş ve en ince detayına kadar düşünmüş ve ortaya gerçekten dünya tarihinin en okunması gereken kitaplarından biri çıkmış.
mutlaka okunması gereken bir efsane eser.

88 sayfayla 880 sayfada anlatılamayacak kadar çok şey anlatılan eser. bireyin topluma yabancılaşması; toplumun "kendi isteği dışında zorunlu olsa dahi" normal olarak belirlediği standartların dışına çıkan bireye sorgusuz sualsiz aldığı tavır. insanlara verilen değerin onlardan elde edilen faydayla doğru orantılı olması... bir adam böcek oluyor ve ölüyor diye değerlendirilmemesi gereken dolu dolu bir kitap.

başyapıt kelimesini sonuna kadar hak eden bir eser. albert camus'un bu eseri kadar nihilizmi anlatan ne vardır merak ediyorum. ilk sayfasından itibaren kendinizi içinde bulacağınız bir kitap ve toplumun değer yargılarının olayların değerlendirilmesinde nasıl bir pay sahibi olduğunu, aslında evrensel hukuk kanunları tarafından değil de toplumsal değer yargıları tarafından yönetildiğimizi çok güzel bir şekilde irdelemiş.