Kovulmuşların Evi Hakkındaki Yorumlar

Şiir tadında, dünyaya, yaşama dair denemelerin bulunduğu bir kitap Kovulmuşların Evi.İçerisinde bulunan otuz dört denemenin aynasında kendi hayatımızı da sorguluyoruz. Okunmalı.

değişik bir üslup içerse de okunabilir

Çok beğenerek okuduğum bir kitaptı. Ama sur kenti Hikayeleri benim için muazzamdı.

Ben bir Ali Ayçil hayranı olarak bütün kitaplarını severek okudum. Bu kitapta favorilerim arasında kesinlikle . Deneme sevenlere tavsiye ederim .

Tanışma kitabım oldu. Sevdim ve diğer kitaplarını da okumak istiyorum

Ben Ali Ayçil'in deneme yazarlığını şairliğinden daha çok beğeniyorum.

Diğer denemelere hiç benzemiyor o kadar etkiledi ki beni neredeyse her satırın altını çizmek istedim

Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Ilki kadar akıcı olmasada sevdim. Az biraz Anne baba ilişkisi bolca ölüm temalı denemeler.

Ali Ayçilin daha önce sur kenti hikayeleri adlı kitabını okumuştum çok hoşuma gitmişti. Kovulmislarin evi adlı kitabını da beğendim tavsiye ederim. kitaptan altını çizdiğim bir bölümü paylaşmak istiyorum.

"Belki de dünya, içine konuk olduğum bir anlık gafletten ibarettir. Belkide ben, bir anlığına gaflete düşmüş bir başka ruhun dalğınlığından ibaretim burada..."

Beni pek etkilemeyen bir kitap. Okunsa da olur okunmasa da. Pek bir şey katmıyor insana.

Edebiyatçı bi abimin tavsiyesi üzerine okuduğum bana denemeleri sevdirekn üslubu çok güzel bi kitap tavsiye ederim

deneme sevenler için iyi bir kitap.

Baba, her seferinde, bize biraz uzak, biraz yabancı birisidir. Her gün elbiselerini giydirip sokaklara saldığımız o "biraz" yabancının, zamanın karşısında nasıl da eriyip gittiğini fark etmeyiz bile. Oysa ilkin ve hep onun elbiseleri yaşlanır, ilkin ve hep onun saçları ağarır, ilkin ve hep o öksürür.

Denemelerin yer aldığı bir kitap, insana çok da bir şey katmıyor denemeler...

Ali Ayçil çok özel bir yazar... Kovulmuşların evi okuduğum ikinci kitabı.. Kesinlikle her kelimesinde her satırında kendimizden bir şey buluyoruz. Çok akıcı ve çok naif bir üslubu var... Mutlaka kitaplarının okunması gereken bir yazar.

Şiir tadında bir deneme kitabı Kovulmuşların Evi, akıcı ve duru bir anlatıma sahip olan eser. Tavsiyedir.

Güneş ruhumda kimi arıyor? Etkileyici üslûbu var. Ali ayçil ile ilk tanışmam bu kitapla oldu.

Biraz sıkılarak ve zorlanarak okuduğum bir kitap oldu.

Her gün farkında değilmişçesine hayatımızda olan betimlemelerin kelimeye dokülmüş hali kitap..

Dünyayı çok güzel edebi bir dille anlatmış ali ayçil in anlatımı zor bulunur.

ali ayçilin dilini başka bir yazarda bulamıyorum kesinlikle okunmalı şeker tadında :)

Hikayelerindeki insanı içine çeken sıcak üslubunu, denemelerinde de görmek mümkün.

Sur Kenti Hikayeleri'ni okuduktan sonra biraz yavan geldi açıkçası. Deneme oluşunun da etkisi vardır elbet, yine de okumaya değer..

bir ali ayçil kitabı. severek okudum. ali ayçil'in her kitabı çok özel ve çok güzel. deneme turunde yazılmış güzel bir eser.

HOŞ BİR SEDAYDI BEN DE BIRAKTIĞI

Bir yazarın iki kitabı arasında bu kadar uçurum olmasına şaşırdım açıkçası. Sur Kenti Hikayeleri gibi muhteşem hikayelerden oluşan bir kitabı yazabilen kişi, Kovulmuşların Evi'ndeki denemelerinde nasıl böyle yavan cümleler, birçok kişinin kaleminden çıkabilecek sözler yazabilir, bilemiyorum. Belki de tür farkından dolayı bu şekilde. Hikayelerinde bulabileceğiniz lezzeti bu kitaptan beklemeyin derim.

başta iyi başlayan ama aynı şekilde devam etmeyip beni tatmin etmeyen bir kitap

yazar diğer eserlerinde olduğu gibi sosyal okumalar, toplumsal okumalar yapıyor, bazen aynı olayları yaşayıpta aynı şeyleri düşündüğümüz fakat yazıya dökemediğimiz şeyleri ilmek ilmek işlemiş adeta. hep o çay ocağında düşündüklerini yazmış okurlarına.

Açıkcası Ali Ayçil'in okuduğum ilk kitabıydı;fakat son kitabı olmayacağı kesin. Dil,üslup,konu ve kimi zaman tüylerimi diken diken edecek kadar etkileyen cümleleriyle bence okunmayı fazlasıyla hak eden bir kitap. Diğer kitaplarını da sipariş ettim bile...

sur kenti hikayeleri....muhteşem bir kitaptı...tadı aklımda kalınca birde bunu denemek istedim ancak beklentimi hiç karşılamadı..müthiş bir hayal kırıklığı yaşadım...lahza betimlemelerinden felsefeden öteye geçememiş...yine de emeğine sağlık...

ali ayçil yazı ve kitaplarını yakından takip ettiğim bir yazar, kovulmuşların evide üslubu ve konularıyla mutlaka okumanız gereken baş yapıtlardan..iyi okumalar ısrarla tavsiye edilir...

Ali Ayçil, bizlere sıradanmış gibi gelen konulara oldukça değişik açılardan bakmış ve bir o kadar güzel bir üsluplara bizlere sunmuş eserini. hayran olmamak elde değil doğrusu. etrafınızdaki olaylara daha farklı bakmaya başlıyorsunuz kitapla birlikte.. elinden bırakası gelmiyor insanın ve hiç bitmesin istiyor. mutlaka okunmalı tavsiye ediyorum herkese

Deneme severlerin elinden bırakamayacağı bir kitap. Şahane üslup,samimi satırlar..Ali Ayçil'in kalemi midyenin karnındaki inci gibi...Keşfedeni çok olsun.

Sayın yazarın gerçekten hayran olduğum bir üslubu var. Sur Kenti Hikayeleri'ndeki o enfes tadı inanın bu kitapta da bulacaksınız. Kesinlikle tavsiyedir!

içinde bir birinden güzel denemelere yer veren mutlaka kendinizden bir şeyler bulacağınız bir eser. Ali Ayçil'in muhteşem gözlem gücünü burada da görüyoruz.

hiç bitmesin istediğim kitaplardan biri...
bu kadar kaliteli bir yazar maalesef az tanınıyor...

Kovulmuşların Evi kitabını okurken kaleminizi de kitabı da ellerinizden bırakamıyorsunuz. Kitapta öyle çok altı çizili kelime var ki. Kitabı okumak değil de yutmak istiyorsunuz. Tavsiye ediyorum. En az iki defa okuyacaksınız...

Dili hafif sade bir uslup ama denemeler ağır konular iceriyor ağır ve ciddi, ölüm üzerine mesala babanızın ölümü okuması bile zor . Güzel denemler tavsiye ederim...

Hiçbir ön bilgim olmadan tamamen tesadüfen aldığım bir kitap ve iyiki de okumuşum diyorum. Deneme sevenler için bire bir.

Sur Kenti Hikayelerinden sonra, kendi içselliğine ve yalnızlığına dönen bir kurgusu var kitabın. Öykü ve deneme tadında, okunulası, yazıklanılası ve altını çizilesi cümleleri var.Özellikel Dergi'ler, Bitkinlik üzerine tevdi edilen fikirler apayrı bir surete bürünmüş.

Kitap öyle bir surette ki harflerin puntlarına kafanızı uzattığınızda aynı göğün altında, şemsiyesiz bir halde yazarla birlikte ıslandığınızı görüyorsunuz.Ve kurguda baba, ölüm, yalnızlık ve içsellik ağırlıklı olarak kullanılmış ve paye edilmiş bize.

Okunası ve susulası bir kitap.Bence saçlarının aklarından sözler ayıklayarak kendini şerh olarak düşüren bir adama kulak verin.

İnsanın beynine değil kalbine hitap eden bir kitap.

Deneme yazıları sevenler için harika bir kitap. Çok güzel bir üslup kullanmış yazar.

Kıyıda kalmış hayatların iktidarı ele geçirme çabasıdır bu eser.Bazen insanoğlu "an" ların tılsımında kaybolur,seneler o "an"ları eskitsede asla yabancılaştıramazlar.Hep tap tazedir yaşan"an"lar, sanki dün gibidir ama dün de bu gün gibi.İnsan gördüğü her yüzde kendi yüzünden bir parçayı arar kimi zaman.Ali Ayçil kıyısından bakarken hayatın tam merkezinde de olabilen bir yazar.
"Aslı gibidir" mührü vurulan bir evrak ne kadar aslı gibi olabilirse biz de bu "kovulmuşların evi"nde o denli asılız işte.Şiir tadın da hayat denemelerinin kendini tamamlayabilme çabasıdır bu eser. Naif,kendine has ve çok güzel...

Hayata dair denemelerden oluşmuş güzel bir kitap. Okudukça karşınıza şunlar çıkıyor;
dünyanın gittikçe eksilen yüzü,
zamanın hayatımızdan bir çok şeyi alarak değiştiği,
iç alemimizde her yeni gün saklı günlükler oluşturduğumuz,
ve her yaprağın yalnızca bir kez sarardığı...

bir nefes susku kahvesi tadında...

Altını çizdiklerimden...

''Gözlerimi tavana dikerek,beni dünyaya inmeye ayartacak kelimeler bulmaya çalışıyorum kendime.''

''Kuş sesleriyle çoğalan bir sabahı sonsuza kadar öldürdüğünün farkında değil hiç kimse.''

''Sükûnetini koruyabildiğimiz tek yer mezarlıklar.Artık dinlenmek için oraya gidebiliriz.''

''Rüyalarımızdan çıkan hayatımızdan da çıkıyor buna inanın.''


''İnsan mutsuzken hep tanınmadığı bir yer aranır kendine.''

''Sustum ve susmakla elde ettiğim kazançları kâr saymaya başladım!''

kalemiyle tanışıp bırakamayacaklarım arasına giren isimlerden biri oldu Ali Ayçil

Edebi dili ile farklı bir bakış yakalayan yazarın düşündürücü eseri

Denemeler çok güzel bir dille etkileyici yazılmış

okurken zaman zaman daha önce okumadığıma hayıflandığım zaman zaman da iyi ki şimdi karşıma çıkmış dediğim bir kitap oldu. hayatın hızlı akışında durup etrafımıza bakmamız ve düşünmemiz, hissetmemiz gerektiğini hatırlatan bir kitap oldu benim için. bazı denemeler insanı duygulandırıyor gerçekten ama yazar bunu çok dengeli bir üslupla yapıyor o yüzden kendinizi boğulmuş da hissetmiyorsunuz. kısacası deneme seven ve yeni bir ses arayanlara tavsiye ediyorum.

Bir kuşun kanadını taşıyacak gücüm bile yok bugün.

Öyleyse hayat niye inatla, boş bulduğu tek yer benmişim gibi gelip ruhuma kuruluyor ?