Hayatı ve yaşamayı boş gören ve herşeyi kabullenen Meursault’un hikayesini bulacaksınız. Okurken karakterler yanıbaşınızdaymış hissine kapılıyorsunuz. 1957 Nobel Edebiyat Ödülü almış bir eser.
Absürttü insan Camus’ya göre. Diğer bir deyişle, uyumsuz, saçma, uygunsuz, yersiz, hissiz, duyusuz. Siz de biraz "yabancı"laşmaya ne dersiniz? Ben yazarın diğer kitaplarına da bir şans verdim.
Çeviri konusunda metnin çevirmeni Ayça Sezen bir not düşmüş: Fransızca metinde Meursalt’un annesinden her bahsedişinde kullandığı maman kelimesi özellikle çocuk dilinde anne anlamını taşır. Ama diğer karakterler yine anne anlamına gelen mère sözcüğünü kullanırlar.