''..insanın çocuksu,temiz vicdanı,tohumun içindeki öz gibidir.Bu öz olmadan hiçbir tohum gelişemez ve bizleri ilerde ne beklerse beklesin,insanlar yaşadkça hak ve doğruluk denen şeyler de var olacaktır.
Senden ayrılırken senin sözlerini yineliyorum:MERHABA,BEYAZ GEMİ,BEN GELDİM!!!...''
Masum ve tamamen umudu simgeleyen hayallerin zamanla ve yaşananların birikimiyle ne denli zıtlaşabileceğini, çocuk yüreğinin bile zorla yozlaştırılabileceğini ustalıkla anlatan, son derece çarpıcı bir cengiz aytmatov eseri. zulmedenlerin dünyanın en yufka yürekli insanlarını nasıl kukla misali kullandıklarının da resmidir ayrıca...
Temel bir eser büyük küçük herkes tarafından okunmalı ve okutulmalı okutulmalı...