Bir Yazarın Güncesi / Toplu Eserleri 12 Hakkındaki Yorumlar

Leonard Woolf'un önsöz'ünü okuduğumda ; Günlükler müdahale edilmeden ; başından sonuna kadar asla dokunulmadan, titizlikle okunup analiz edildiği taktirde ölen kişinin yakını hakkında ne menem bir hakikat açığa çıkıyordu?'acaba.-diye düşünmekten kendimi asla alıkoyamadım.
Sylvia Plath'ın eşi Ted Hughes tarafından maruz kaldığı bu benzer durum(lar) karşısında,sabrım öyle bir sınandı ki; hissettiklerimi ancak bu kadar minimalize edebiliyorum.
Çünki, anlayabileceğim bir şey değil ; bu mülkiyetçilik, bir varlığın, başka bir varlık tarafından, kendisine ait bir nesne gibi görülmesi,
Anne , Baba, Eş, Çocuk, yakınlık derecesi farketmeksizin, kimsenin, esere, çalışmaya (günlük Nilgün Marmarada olduğu gibi bir çok müsvetteden ibaret olsa dahi) dokunulması,ayıklanılması, kırpılması/ gibi şeyler amaç ve sebep ne olursa olsun
kabul edebileceğim bir şey değil.
Ve bu kabul etmeyişimin, 'Evrensel' olduğunu düşünüyorum.
Kitap Yurduna sözüm yok, 'iyi iş' sonsuz teşekkürler.

günce okumayı sevenler için ıyi bir eser.yazari yakından tanımak için güzel.

Derin düşünen kadınları seviyorum,okuduğumu hissttiriyorlar.Bu ekolün tüm kitaplarını okudum.Sllvia,Nilgün vs.

woolf'u daha ayrıntılı tanımamı sağlayan bir eser oldu

yazarlık yapmak isteyenlerin veyahut yazmayı sevenlerin kesinlikle okuması lazım

virginia woolf'un 1918-1941 yılları arasında yazdığı günlüklerden derlenmiş faydalı eser.

Woolf okumaları yapmak isteyenlerin onun güncesinden başlayıp tanıdıktan sonra eserlerini okumak icap eder. Woolf'un yaşamında güzellikler beklemeyin. Ağır cümleler ordusu.

kitap güzel. tercemesi de uygun olmuş. diğer kitaplarını da alacağım.

V. Woolf hiç şüphe yok ki, yazmayı olmazsa olmazlarından kabul etmiş. Yaşamayı, varolmayı yazmakla birlikte kabul etmiş. Kitabın adına "Bir Yazarın Güncesi" ismi çok güzel yakışmış. Yazarın, yazarken yaşadıklarına odaklanılmış. Woolf'un yayımlanmamış güncelerinde daha neler var diye, insan düşünmeden edemiyor. Çok büyük yazar olduğunu, bir kez daha ıspatlamış.

Kitapta Virginia Woolf'un 1918-1941 arasında tuttuğu günlükler basılmış. Birinin günlüğünü okumak gibi bir izansızlığa girilmesine sonsuza kadar karşı olacağım, öte yandan kült eserlerinin nasıl çıktığının yanı sıra yaptığı geziler, okuduğu kitaplar, yazdığı makale ve eleştiriler, çevresiyle kurduğu ilişkiler ve tabii ki günlüklerin yazılı olduğu dönemde yalnızca bölgesel olarak değil tüm dünyayı etkileyen savaşların da fondan şöyle bir geçtiği kitap olarak karşımıza çıkıyor. Haliyle kitap Woolf'un intiharı ile de sona eriyor. Zaten sonlara doğru İkinci Dünya Savaşı'nın verdiği psikolojik baskıyla da kitabın ağırlaştığını hissediyorsunuz okurken. İnsanın hayatından vazgeçebiliyor olması sanıyorum müthiş büyük bir eşik. Zor, ağır, ama her şeye karşı kocaman bir boş vermişlik, düşünsenize! Nasıl bir hafifliktir acaba?!

wırgnıa woolf.. ıngılız edebıyatı,ozellıkle 20.yuzyıl denınce akla gelen ılk ısımlerden. yazdıklarına dıkkat etmek gerek,zıra etkılı bır anlatımı ve belagatı var, yogun dusunceler sonucunda ortaya cıktıgı asıkar yazılar.tevekkelı degıldır kı bu yuzden bırcok bayanı dusunsel anlamda etkılemıstır.