ilk defa bir kitabın kahramanının bu kadar iğrenç, itici, insanda rahatsızlık uyandıran bir tip olduğunu görüyorum.
bir kere tami hoag'ın sıradan başarılı görünen, çevresine kalın savunma duvarları ören ancak erkek gördüğü ilk yerde acizleşen kadın profilinden biraz sıyrılmaya çalıştığını görüyoruz ki bu yazarın en kötü olduğu yönünü törpülediğini gösteriyor.
kitap akıcı, dili çok rahat ancak öykü vasat, yan karakterler çok başarısız.
yazarı takip ediyor ya da gerilimden uzak polisiye seviyorsanız okuyabileceğiniz bir kitap.
polisiyeye giriş için seçilebilir.
