Kendimi gerçekten masalın içindeymiş gibi hissettim. Ben de o ormanda kesileceği günü korkuyla bekleyen bir ağaçtım sanki. Hasan Ali Toptaş'ın kalemine hayran olmamak elde değil. Öyle güzel bir anlatımı var ki kendinizi bir anda gürgenin yerinde buluyorsunuz ve sonunda yaşadığı hüznü en derininizde hissediyorsunuz. Kapı kilitleri ve darağacı kısmı beni çok etkiledi.Kendinize''Ağaçlar kesildikten sonra kapı,pencere,masa olarak da yaşıyor mudur gerçekten?'' diye soruyorsunuz.Keşke yaşayabilseler...Ağaçlara en çok da insan olarak kendinize bakışınızı değiştirecek bir kitap. Gerçekten insanlığımdan utandım. Daha önce neden Hasan Ali Toptaş okumamışım ki? Çok severek tavsiye ediyorum, kesinlikle okuyun. Kütüphanenizden eksik etmeyin.