Bulantı Hakkındaki Yorumlar

Egzistansiyalizmin babası Sartre'ın "opus magnum"u. Camus'nun "Yabancı"sıyla beraber iyi gidecek bir kitaptır. Belirtmeden geçmemek gerekir ki, muhakeme ederek okunması boş bir iş olmayacaktır.

Sartre, varoluşçuluğun kurucusudur. Muhtemelen de bu akımdan ilk defa bu kitabında bahsetmiş. Genel olarak sözü çok dolandırmış bu kavramı anlatırken. İyice ayrıntıya girmiş. Sadece belirli sayfalarında Varoluşçuluğu tam manasıyla anlatmış.

Roman'da kapağında da anlatıldığı üzere, kendinden tiksinen, hayatından ve hayattan bir zevk almayan yalnız bir adamın öyküsü anlatılıyor. Kitap, günlüklerden oluşmuş.


Yazar, malumunuz yalnız birisidir. Roman yazmaktadır. Aslında roman değil kendisini yazıyor. Yazdıkça, yazmakta olduğu karaktere kendi yükünü yüklemektedir. Hissettiği, düşündüğü, içinden çıktığı,çıkamadığı her konuyu karaktere yükleyerek kendisi bu yükün altından kurtulmaya çalışır.
Yazdıkça var eder, var ettikçe de var olur. Böyle dersek doğru anlatmış oluruz.Konusu bu.
Üslup olarak ise genelde karamsar bir bakış açısını ele alıyor, hayata böyle bakan biri değilseniz sizi sıkar bu roman. Yani sıkılıp sıkılmamanız aslında biraz da sizin bakış açınıza kalmış bir durum.

Dünyaya nasıl bir bakış açısıdır bu. Yazar hayattan iğreniyor. Hayatın boş, anlamsız, saçma olduğu vurgusunu yapıyor. Rahatsız edici, zihin bulandırıcı, hayattan soğutucu.

Bir kitap beyninizi uyuşturabilirmiş,kafanızı duvardan duvara çarpabilirmiş ve üstelik o duvarları üstünüze yıkabilirmiş. Bulantı gerçekten sağlığınızı bozabilir.

Varolouş felsefesinin Albert Camus ile birlikte öncülüğünü yapan Sartre'ın varoloşun felsefesi adına ilk başyapıtı. Betimlemelerle biraz boğulabilirsiniz ancak varoloş felsefesini anlama amacıyla yaklaşırsanız daha rahat okunur hale getirebilirsiniz. Edebi açıdan değil felsefi açıdan yaklaşmanız tavsiye olunur.

Varoluşcu felsefeyi anlamak ve irdelemek için güzel bir eser.fakat üslübü biraz ağır, can sıkıcı olabiliyor.Meraklılarına tavsiye!

psikanalatiği anlamak için başvurulması gereken eserlerden biri.

Varoluşçuluk hiç böyle hissettirilmemişti. Okurken Antoine ile birlikte bulantılara ve bunalımlara girmeniz kaçınılmazdır. Kitapla bütün olabilirseniz, her köşe başında bir Antoineizm oluşturabilirsiniz!

Bireyin kökten özgürlüğünü vurgulayan varoluşçu akımın sözcülüğünü üstlenen Sartre, adını 1938’de yayımlanan bu romanıyla duyurmuştu. Güzel bir kitap olmuş.

varoluşçu edebiyatın en önemli temsilcilerinden sartre'ın bu kitabını işlemiş olduğu bireyin yalnızlaşması toplumdan iğrenmesi gibi konuları bir dönem ben de yaşadığım için aldım, yeni başlayacağım umarım severim.

Sartre giriş için birebir. Zaten yazdığı ilk roman bu Sartre'nin. Bu kitaptan sonra Duvar'ı tavsiye ederim. Varoluşçuluk ile ilgileniyorsanız muhakkak okumanız gerekli.

İsmi gibi bulantı verici bir kitap. Eğer herhangi bir amaç doğrultusunda kaleme alınmışsa ve amacı okuyucuya bulantı hissi vermekse bence başarılı bir kitap; zira okurken varlığımdan ve varlık sebebim olan okuma eyleminden soğudum. Hiçbir şey vermiyor, hiçbir şey katmıyor. Varoluşçu felsefeye vakıf olduğum söylenemez ancak bu kadar şey anlatıp da hiçbir şey anlatmamak mıdır varoluşçuluğun kesin bir tanımını yapmaktan her zaman kaçınmış olan Sartre için varoluşçuluk?

Dili sade ve akıcı bir kitap ilk defa dersler dışında Jean Paul Sartre okudum. Zor okunuyor denmişti yorumlara bakınca biraz korkmuştum fakat kitap günlük türünde olduğu için bence kolay okunuyor.

Varoluşçuluğu sadece eğitim bilimleri kitabında bir sözcük olarak görmüş ve kafasında oldukça soyut haliyle var olan benim gibi bir sayısalcı iseniz, bu kitap zihninizde somut anlamlar oluşturmak için güzel bir eser. Nesnelere karşı, var oluşuna karşı sürekli bir sorgulama içinde Roquentin adlı baş karakter. Bunun yol açtığı 'bulantı' üzerine, sebeplerini araştırarak ilerledik. Anny ile karşılaştığı sahne akıcı, güzeldi fakat genel anlamda kitap çok ağır ilerledi, çünkü sadece sakin kafayla okuduğumda ilerleyebiliyordum. Yine de bu kitabı bitiren kimsenin yazarı tam anlamıyla anlayamayacağını iddia ediyorum. Karmaşık bir kafa yapısı var ana karakterin, biraz da hastalıklı. Çok fazla içine düşmediğim, kendimi kaptırmadığım (belki de bunu istemediğim) için, öyle ahım şahım bir etkilenme söz konusu değil, herkes kendince değerlendirmeli.

Gerçekten çok güzel. Felsefeye yeni başlayanlar için de uygun çünkü dili ağır değil. Kitap günlük şeklinde bu yüzden de oldukça akıcı. Kısa sürede bitirdim. Tavsiye ederim.

Jean Paul Sartre'nin okuduğum ilk kitabi, varoluş düşüncesini fazlaca irdeletti bana. Daha önce neden okumadım dedim kendime. Öneririm, akıcı hoş bi kitap.

Oldukça etkileyici ve sürükleyici bir kitaptı. Zor okunduğu ve sıkıcı olduğu yönündeki eleştirilere katılmıyorum ancak biraz iç karartıcı olduğu doğrudur.

Egzistansiyalizm akımının etkilerinin görüldüğü pek akıcı olmayan bir eser. Şahsem ben büyük bir hevesle aldım fakat yarıda bırakmak zorunda kaldım.

Jean paul üstadın ilk romanı ve bence en güzel romanı.Mutlaka okunmalı.

Yaşayacak ve yaşamış olduğumuz birçok şeyi kaleme almış. Sanki beni tanıyor... İlginç.

gündelik yaşamı gelişmiş bir gözlemleme yoluyla anlatan, farklı perspektiften ortaya koyulan, gene varoluşçu olup sevdiğim bir yazar olan Sartre'nin önemli bir kitabıdır.

okunması gereken etkileyici bir kitap...

Zaten başypıt olmuş kitaplardan birisi. Çok söz söylemeye gerek yok diye düşünüyorum. Okuyun ve görün.

Kitabın daha iyi çevrilebileceğini düşünüyorum. Bu şaheser mutlaka yeniden çevrilmeli. Ancak bu yapılana kadar bu kitap mutlaka alınıp okunmalı.

Jean Paul Sartre: Yok olma acısının depreştirdiği varoluş sancısı

Fransız Edebiyatıyla ilgilenen herkesin okuması hgerekn bir yazar ve gayet güzel bir çeviri olmuş herkese tavsiye derim ama okuması zor bir kitap

varoluş sancısının birey tarafından keşfini gözlerimizin önüne seren bir kitap. felsefi yönü ağır okumayı düşünen arkadaşlara öncelikle varoluşçuluk felsefesi üzerine bilgi edinmesini tavsiye ederim bu şekilde daha anlaşılır şekilde okuyabilir ve iyi bir değerlendirmeye varabilirsiniz.

gündelik yaşam ancak bu kadar güzel işlenirdi, tavsiye ederim.

Kusmak uzere oldugu duygusunu ya da beklentisini veren rahatsız edici duygu, kusma duygusu.
Ve Jean Paul Sartre'ın romanı (1938); Antoine Roquentin'in hatıra defteri, hurriyetini elde etmekten aciz bir insanın dramını başarılı bir şekilde sergiler.

Güzel bir çeviri ve Satre'yi ve felsefesini anlamak için çok iyi bir eser.

İnsan varlığı değil kendinin neden var olduğunu anlatan bir roman . Çevirisinden yola çıkarak yoğun bir anlatımı var. Roman içerisinde tasvirler çok iyi. Kişisel gelişime katkı sağlayacak güçlendirecek bir eser.Romanı daha iyi anlamak için temel taşı olan Varoluşculuk felsefesini bilmek gerekiyor...

Bulantı, Sartre'ın varoluşçu felsefesini ifade eder ve kitapta somut br biçimde varlık ve hiçlik anlatılır. Sartre'a göre hissedilen bulantı hissi, varoluştan sıyrılıp insanı bilinçli bir varlık olma konumuna getirir.

Tam bir Sartre. Felsefeye, Varoluşçuluğa ilginiz yoksa, anlamak zor. Okmuş olmak için okunmayacak bir kitap.

biraz depresif ve can sıkıcı ve belkide biraz iç karartıcı bir alt metin üzerine felsefi açıdan tatmin edici detayların ustaca yerleştirildiği bir eserdir, tavsiye ederim..

harika bir kitap.. sartre. işini bilenlerden'.. aklı ile kendine kilitlebiliyor..

felsefe severlerin ve ilgilenenlerin okuması ve bulundurması gereken bir kitap

yazar kitabın bazı bölümlerinde, yaşadığımız ancak farkına varmadığımız konuları ustaca belirtmiş. Ancak günlük tarzında yazdığı romanında doğayı neredeyse her 2 sayfada bir tasvir ederek sürekli güneşten denizden gökyüzünden bahsetmiş (bi ara yazar tasvirleyecek başka birşey bulamadı mı diye düşünmedim değil !)
sonuç olarak fikrimi söylemem gerekirse; kitabın yazıldığı dönemde büyük sükse yapmış olabilir ( o dönemin şartları farklı, yazar sayısı belli vb.) ancak bizim dönemizle kıyaslarsak çoğu yazarın eline su dökemez. çok abartılan bi yazar ve çok abartılan bir kitap olduğunu düşünüyorum...

Kitap, çevirinin de etkisiyle takibi ve akıcılığı güç bir şekilde ilerliyor. Sartre, düşüncelerini, karakterleştirdiği Roquentin vasıtasıyla bize aktarıyor ve bizim düşünmekten çekindiğimiz veya aklımızdan bile geçirmediğimiz bazı değerler hakkında fikirlerini apaçık dile getiriyor. Okunduğu zaman, çağın eleştirmenlerinin dediği gibi "hastalıklı bir beynin düşünceleri" kanısı hakim olabiliyor yer yer ancak özellikle kitabın bitmesine yakın, restoranda geçen diyaloglar gerçekten çok ilgi çekici ve Sartre'ın varoluşçuluk fikirlerininin ve hümanizme neden karşı çıktığını daha iyi anlayabileceğimiz örneklemelerden oluşuyor. Kitabın ilk 150 sayfası zor geçse de sonrası gerçekten yeni ufuklar açıyor düşüncelerinizde.

Sartre düşünce bakımından yakın bulduğum felsefeci yazarlardan biri.İlk defa okuyacağım.Heyecanla kitabı beklemekteyim :))

Farkındalık durumu. Yalnızlık, başıboşluk, terkedilmişlik... Kısaca yaşamda var olan farkında olmadığımız gerçekleri bize gösteren kitap...

KARMAŞIK GİBİ GÖRÜNEN AMA OKUDUKCA AÇILAN BİR KİTAP FELSEFEYLE İLGİLENENLERE TAVSİYE EDERİM

Günlük şeklinde yazılmış bir roman. Varoluşun sillesini yiyen Sartre’nin kendiliğinden “olmak” aşamasına geçiş mücadelesini görüyoruz kitapta. Önce bir taş parçası sonra bir ağaç kökünün yardımıyla varoluşu kana kana içen Roquentin, sonra duyduğu bir melodinin etkisi ile varoluşun ötesini hedeflemektedir artık. Yani zamanın ve maddenin ötesini. Ölümsüz olmak gibi bir kaygısı olduğu için varoluşun ötesine geçebilecek bir araç arıyor kendine. Müzik bu araçlardan birisi ama müzisyen değil. O zaman kitap yazarım diyor. Kararını destekliyoruz ve kitaplarını okumaya devam ediyoruz.

Öncelikle kitabı okurken sıkılıyorsunuz ve asla o sayfalar bitmek bilmiyor. Kitap çok karışık ve hiçbir şey anlayamadan bitiriyorsunuz. Kitabın etkisi bittikten sonra kendini gösteriyor; 'yabancılaşma'nın ne olduğunu tam olarak kavrayabiliyorsunuz. Okurken sıkıldığınız ve basit gibi görünen Roquentin'in tüm monologlarının aslında nasıl bir derinliğe sahip olduğunun ve tam olarak sizi anlattığının farkına varıyorsunuz. Yani her birimiz Roquentin gibi kendimize ve çevremize yabancılaşıyoruz aslında, Sartre da bunu acımasızca yüzüne çarpıyor...

Sartre'ın okuduğum ilk kitabı. Karmaşık gibi görünen ama okudukça insanı etkileyen bir eser. Felsefeyle ilgilenenlere tavsiye edebilirim.

insanlardan kaçmak için kendinden kaçması gerektiğini bulmaya çalışan bir adamın hikayesi. dış dünyanın pisliğinin aslında kendi pisliği oldugunu kavrama öyküsü bu.

aslında okurken sıkılma ihtimaliniz yüksek. belli bir konuya yoğunlaşmamış gibi gelebilir size. fakat kitap, konuyla ilgili yazılabilecek herşeyi içinde barındırıyor diyebilirim. kitabı daha iyi anlayabilmek ve zevk alabilmek için okumadan önce varoluşçuluk ile ilgili bilgi edinmenizi tavsiye ederim.

Öncelikle yorumları takip edince ortaya çıkan can sıkıcı bir noktaya değinmek istiyorum; yazarı düşünce-inanış farklılıklarından dolayı yüzeysel ve anlamsız bir şekilde eleştirenlerin, kendisinin okuyucular ile paylaşmak istediği fikirleri doğrultusunda ortaya çıkan eserlerini hiçe sayanların yorumlarını şaşkınlıkla okudum. Öncelikle ne tarz kitap okursanız okuyun, sadece ve sadece kendinize benzeyen insanlar ile onların dünyalarını okuduklarınız da bulamazsınız her zaman... Bu da işte her zaman sözü edilen düşünce farklılıklarından ileri gelir. Ne kadar çok insan o kadar çok fikir olması gerekirken aslında ne yazık ki özellikle bizim ülkemizde bu durum tam tersi bir şekilde işliyor. Neticede özellikle belirtmek istediğim bir nokta var; sadece kendinizi arıyorsanız bir kitapta, hiç kitap okumamanızı tavsiye ederim... Ki eminim böyle düşünenler de zaten böyle yapıyordur...

zor ancak okunmalı...

pek fazla şey söyleyebilirim. bu kitap için çok şey hissedilir. ama kelimelere dökerken zarar vermekten korkuyor insan. okuyanlar anlar beni sanırım sadece...

bu kitabı 28 yılda mı ne yazmış mış. bir yerde okumuştum heralde 28 yılını boşuna heba etmiş. hava cıva bitirmek için çok uğraştım allaha şükür başardım...... on üzerinden -10