Yirmi kısa hikâyenin yer aldığı kitap, kadın karakterlerle bizi, bizim insanımızı anlatıyor. Sıcak ve samimi bir anlatım.
“Sanatla edebiyatla ilgileri, okudukları gazetelerin elverdiği kadardı. İçlerinde en heveslisi, hakkında tanıtma yazısı çıkmış bir kitabı –bulabilirse- alıyor, günlerce koltuğunun altında taşıyor, sonra da, vakitsizlikten yakınarak okumadan bir yana atıyordu. Ama hepsi de, "aydın" olmak iddiasında, bütün aydınlıklara kapalı, kendilerine özgü bir laf bile üretemedikleri halde, sabah saat sekizden akşam on sekize kadar evden uzaklaşmayı "üretime katkı" sanarak kurumlanıyorlardı. Bu sanı, aynı zamanda, sorumluluklardan kaçışın, miskinliklerin, bencilliklerin özürü oluyordu.” "Bir Gülü Düş Eylemek" hikâyesinden (s. 109)
“Sunaktaki Kurban”, “Kös Dinlemek”, “Ay Buradan Uçar Gider”, “Gülnaz’ın Bakışı” hikâyelerini zevkle okudum.
