Hani bazı geceler başı sonu belli olmayan kabuslar görürsünüz ve uyanmak istersiniz o karmaşadan, işte aynı hisleri çok hevesle okumaya başladığım bu kitapla yaşadım ben. Dış görünüşünden dertli olan insanların pencerelerinden, dünyaya ve kendi içlerine bakışlarını, bulimia hastası bir bayanın gözüyle anlatıyor. Birbirine geçmiş karışık hikayelerle , kanımca sayfa sayısını artırmak amaçlı yapılan abartılı mecazlar ve bitmek bilmeyen tekrarlar ile (çık çık bitmedi o yokuş :) ) insanı yoran bir kitap. Hele araya serpiştirilen "nazar sözcüklerine" ne demeli, sonunda bu kelimelerde birbiriyle bağlanacak diye çok umut ettim doğrusu. Başladığım bir filmi yada kitabı bitiremeden duramayan biri olarak eğer kitabı arkadaşımdan ödünç alıp okumuş olmasaydım bir yerlerde kaybolup gitmesine üzülmeyeceğim bir eser. Elif Hanım'ın beni hayal kırıklığına uğrattığını söylemeden geçemeyeceğim. Bol bol vaktiniz varsa sizde bu muhteşem gerçeküstülüğün! tadına bakabilirsiniz.