Bu E.Şafak'tan okuduğum 6. kitap oldu. Denemelerin bazıları oldukça keyifli ve manidar, insanı düşünmeye sevk edip yaşamı, eylemlerini sorgulatıyor. ancak Elif Şafak oldukça yüksek dozda "kadın" öğesini kullanıyor gerek kurgu eserlerinde gerekse denemelerinde. Her ne kadar çoğu görüşü ile hemfikir de olsam, bir süre sonra bu konuları işlemenin takıntı boyutunda asıl amaçlarının önüne geçebileceğini, belki de çoktan geçtiğini düşünüyorum. Dilerim ki gelecekte biraz daha geniş bir çerçevede, daha objektif ele alabilir konuları. Haksız demiyorum, ancak fazla tek-nokta-odaklı ilerliyor ne yazık ki. Üslubuna zaten hayranım, söyleyecek söz yok. Ancak bazı az duyulmuş kelimeleri de sık sık kullanması, yazıdaki akıcılığı ve okuma sevdasını alabiliyor. Misal, Farsça - Türkçe ve İngilizce kökenli kelimeler aynı cümle içinde kullanıldığında, bu bir kültür şöleni ve kaynaşmasından ziyade, aynı yerde bulunmaması gereken varlıkların beraber yaşamaya çalışması gibi geliyor bana. Öznel fikrim elbette. Keyifli okumalar.