Yazarın okuduğum ilk kitabı. Bir distopya ama sanki biraz da ütopya. Çoğalma makinalarla ,üç -dört sınıf var ama herkes halinden memnun çünkü tüpte oluşturulurken insanlar, aynı zamanda istenilen özelliklere şartlandırılıyorlar .Yaşlılık yok ,hastalık yok ,duygu da yok...Ama duygu konusunda belirsizlik var bazı karakterler bulundukları kalabalıktan memnun değil arayış içindeler. Yazar da sanki yarattığı teknolojik distopik dünya ile geçmişin uzantısı olan ilkel dünyanın hangisinin iyi olduğunu kendi içinde de sorguluyor gibi.
