Kirpiklerimin Gölgesi Hakkındaki Yorumlar

Toplumsal bir sorunu çok güzel anlatan bir eser

Şebnem hanım keyifle okunuyor.

Çok sarsıcı bir roman, çok etkilendim ama kolay hazmedilir değil.

ağlayarak okuduğum rüyalarımda kabuslar gördüğüm tek kitap...

Ruhsal dengemi biraz sarsti. Ama değerdi.

Sağlam bir psikolojiyle okuyun. İyi bir kitap.

Çok sarsıcı, çok etkileyici. Kalemini sevdiğim yazar bu sefer en kutsal yerden vuruyor olurlarını

Okudukça kahroldum..Defalaca yarım bırakıp tekrar başladım.

Kitabı bitiremedim. Çünkü yüreğim kaldırmadı. Okuyacak olanların bunu göze alarak almasını öneriyorum. Ben kitabı bitirirsem depresyonun eşiğindeyken içine düşmekten korktum. Hayata insanlara karşı iyi niyetimi kaybetmek üzereyken hiç bulamamaktan korktum. Yazarın kalemi hakkında eleştirdiğim hiçbir şey yok. Sadece konusundan bahsediyorum

Yazmayın böyle şeyler diyeceğim ama sanki siz yazmayınca yaşanmıyor mu? Keşke yaşanmasa keşke .Nasıl zor bir 11 yaş ve bir ANNE. Sağlam bir psikolojiyle okuyun. İyi bir kitap.

Canhıraş bir kitaptır. Şebnem İşigüzel harika bir yazar.

Nasil güzel bir anlatim.ne aci bir hikaye .yüregim hazanlarda hepmi iyiler aci çeker

Okudukça mahvoldum,acıdım. Nasıl güzel bir dil, ne aci bir yaşanmışlık.

kendisini kafa dergisinden tanıyorum. ilk kez bir kitabını okuyacağım

Bu kitabı okumak için psikolojinizin iyi olmasına dikkat edin.Kitabı 5 saatte okudum kitap bittikten sonra tüm insanlardan nefret ettim. 2 gün de etkisinden çıkamadım. Psikolojiniz iyi durumdaysa şiddetle tavsiye ederim.

bana acı veren bir kitap oldu.duygulu ve ağrılıydı..okumalısınız..

Ağlaya ağlaya okudum. Mutlaka okunmalı.

yürek parçalayan bir kitap

Çok güzel bir kitaptı.Yer yer ağladım.Siz de okuyun.

bir anne olarak o kadar zor bitirdgim bi kitapti ki..cok cok icim aciyarak bi anne bunu nasil yapar diyerek okudum ..kesinlikle tawsiye ederim ama okurken mutlaka arada kitabi kapatip nefes alma ihtiyaci duyacaksns ..

iyi bir kitap ancak bitmesi içi dua ettim resmen. içim parçalandı. hüzünlüydü ancak okunması gereken bir kitap.

Bol miktarda hüzün olan ama ne olduğunu çözemediğim bir duugu eksik bu da kuru kuru okumuşluk hissi veriyor.Etrafta olup biten feci haldeki davranışlara bizlerin nasıl da görmezden geldiğimizi anlatıyor.

içim parçalanarak okudum. cesaret edebilirseniz siz de okuyun... insan ya da hayvan daha doğrusu canlı olduğunuzdan utanabilirsiniz

On bir yaşında ki bir kız çocuğunun hikayesini içiniz parçalana parçalana, lanetler saydıra saydıra okuyacağınız bir kitap. Annelik, anne olmak çok önemli ! Ne yazık ki her doğuran anne olamıyor!!
Yazarın dili sade ve düz olduğu için biraz sıkılarak okuyabilirsiniz ama o an okuduklarınızın canınızı yakacak kadar da gerçekçi bir anlatımı var...

Beni Şebnem İşigüzel ile tanştıran, dengemi alt üst eden kurgu olduğunu umduğum kitap

defalarca okuduğum her okuduğumda karmakarışık hissetiğim bi kitap.çok küçük yaşta bi kzın yaşadıkları,bu yaşantının hayal dünyasına korkunç yansıması anlatılıyor.yüreği dayanabilenler okusun çünkü çok etkiliyor.

hayatın acı gerçekleri malesef biz bilmesek de dünyada bir çok çocuk gözyaşı dökmekte.bu tarz durumlara mazur bırakılmakta.kitap beni gerçekten etkiledi yalnız şu var Allah her zaman mazlumun yanında ve bir o kadar da kötülere sabreder.Her kötülük cezsını hemen bulmaz Rab bunlara zaman tanır.Kızın devamlı ben acı çekiyorum Allah beni görmüyor demesini doğru bulmadım.Zaten inançlı bir ailede yetişmiyor ve gaddar bir annesi var.Kurgunun gerçek yönleri olsa da biraz abartıldığını söylemek isterim.

sayfalar ilerledikçe hem bırakmak istedim yarıda, dayanamadım çünkü gerçek olabilme ihtimalini düşündükçe, hem de kurgudur deyip kendimi rahatlatıp okumaya devam ettim. içerik olarak ince bir kitap olmasına rağmen anlatılan konudan dolayı hiç bir kitap bu kadar eziyet olmamıştı benim için. gerçekten değişik bir kurgu. "umarım öyledir"

İçimi yakan kitap. Kitabın sonuna kadar hep dua ettim. Allahım inşallah kurgudur ve böyle bir gerçek yoktur diye.

Kitabı az önce bitirdim. Daha önce başka bir kitaptan hiç bu kadar rahatsız olmuş muydum hatırlamıyorum. Aslında hepimizin bildiği gerçeklerle bu kadar acımasız bir şekilde yüzyüze kalmakta çok zorlandım okurken. Yarıda bırakmak daha kolay geldi ama bırakamadım. Bir insan olarak, dahası bir kız annesi olarak yarıda bırakmak bana ayıp geldi, utanç verici geldi. İçim parçalana parçalana , lanetler saydıra saydıra okudum. Şu anda çok üzgünüm ama çocuk istismarıyla ilgili kendi yaşantımda çok daha aktif bir şekilde savaşacağımı da biliyorum. Bu kitabı her zaman göz önünde bir yerlerde bırakacağım ki hayat telaşesi içinde bu duygularım şiddetini kaybetmesin. Yüreği kaldırabilecekler okusun, keza kaldıramayacaklar da.

okurken çok üzüldüm ve etkisinden kurtulamadım sonra niye şaşırıyosun gerçekte yok mu diye kendime sordum biraz hayata yönelmek istiyorsanız okumalısınız

İlk defa bir kitabın son cümlesinde "işte son budur ! " dedim. Son cümlesine kadar sizi içine alıp farklı bir sona hazırladığını hissettirmeyen bir kurgu. Ama okuduğum her cümlede de insanlığımdan,yaşadığım bu dünyadan ölesiye utandım ! Kitap bitince o minicik kızın dünyasının ne kadar uzağında olduğum için şükredip,bu olayları yaşayanlar için dua ettim. Okuyun,fazlasıyla etkileceksiniz !

küçük bir kızın ilginç hayal gücünün anlatıldığı farklı bir kurgusu olan kitap

Tüyler ürperten uzun süre etkisinden kurtulamayacağınız bir kitap. Bunu okuduktan sonra herkese şüphe ile bakıyor insan. Yazar cesaretle kaleme almış. Dilerim herşey sadece bir kurgudur ve anlatılanlar asla yaşanmamıştır.

küçük bir kız çocuğunun başına bu kadar kötü şeyler gelebilir mi? nasıl bir dünyada yaşıyoruz? bir insanın böyle bir kitabı yazabilmesi için nasıl bir psikolojiye sahip olması gerekir?kitabı bir günde bitirdim,keşke okumasaydım dedim.yaşadığım dünyada böyle şeylerin olabileceğini bile bile bilmek istememekti benim ki.görmemek duymamak bilmemek...yaşadığım hayata lanet okudum.yazar böyle bir kitabı yazarak büyük bir drama parmak basmış,zoru başarmış ama okuduktan sonra hala 3 maymunu oynayamamak,asıl zor olan işte tam bu noktada okuyucuya düşüyor.

Kitabı okurken her sayfasında inanılmaz acı hissetim. Gerçekten böyle şeyler oluyor ve elimizden neden hiçbişey gelmiyor. Kendi adıma hiçbişey yapamadığım için utanıyorum. Şebnem İşigüzele çok teşekkürler... Olmadık şeylere üzülüp, umursamaz şekilde gülüp eğlenirken hatırlatmak için de dahi olsa böyle bir kitap yazdığı için...

Bence kesinlikle okunması gereken bir kitap. ince ve akıcı bir kitap olması da çabuk okunmasını kolaylaştırıyor. Ancak, işlenen konu hiç kolay bir konu değil. Okurken taa içinizden bir yer derinden etkileniyor, aynı acıları size yaşatıyor bu kitap. Zaman zaman kendi çocukluğunuzu hatırlıyor, kitaptaki kadar olmasa da başınıza gelen kötü davranışları ve uğradığınız haksızlıkları anımsıyorsunuz. Hem halinize şükrediyor, hem de ne kadar savunmasız bir dönemi az sıyrıklarla atlatabildiğinize seviniyorsunuz. Çocukluğun güzel ve gamzsız olduğu kadar çok da savunmasız bir dönem olduğunu anlıyorsunuz.

şebnem hanımın okuduğum ilk kitabı. bu kitabı almak fikri kitapla ilgili verdiği bir röportajdan sonra doğdu. ama bu kadar etkileyeceği aklıma gelmezdi. hemen bitirdim. bu ülkenin bir çok kuytu yerinde böyle hayatlar olduğunu, çocuk istismarının artık çok basit bir fiile indirgendiğini biliyoruz ama yazık ki elden çok fazla birşey gelmiyor. bu kitapla birlikte " çöplük" adlı eserini de aldım ama hemen arkasından birde onu okumaya cesaret edemedim. gerçekler bir kız çocuğunun gözünden ancak bu kadar sarsıcı anlatılır. meslek gereği (avukatlık yapıyorum) buna benzer olaylarla karşılaşıyoruz ve ancak böyle üzülmek geliyor elimizden. o çocukların içinde bulunduğu durumu bazen bende tarif etmeye çalışıyorum çevreme ama yazar olmak bu olsa gerek benim cümlelerim hiçbirşey, bunu anladım...

Gerçekten de insanı derinden sarsan bir kitap...Böyle bir hayatında var olma olasılığı bile çok kötü ve iğrenç...

Bu kitabı okuması o kadar zor ki 3. sayfa haberlerinde karşılaştığımız şeyleri bir solukta okumaya çalışmak bunları yüzümüze çarpması çok zor bir tane hocam sınıfta bu kitabı önermişti sonra okuyamadığını söyleyip vazgeçmişti aldım okudum ama kitabı okumakta çok zorlandım bir günde okudum ama ruhum beynim karmakarışık oldu kitabın etkisi çabuk geçmedi malesef ama okunması gerekli kitaplardan bence...

Şebnem İşigüzel, diğer romanlarında da olduğı gibi görmezden gelmeyi yeğlediğimiz bir konuyu çıplaklığıyla anlatmış... Ancak bence yazarın en iyi kitabı Çöplük'tür...

kitabı okudum. tüylerim ürperdi. çok acı verici..

zaman zaman anlatılan olayı yarıda bırakıp başka bir hikayeyi anlatması hem kızdırıyor,hemde inanılmaz merak uyandırıyor insanda. Pazar günü yaklaşık 2-3 saat gibi bir süre içerisinde elimden bırakmadan bitirdim.

ürkütücü tiksindirici bir avuç insanın pisliğinin bir çocuk üzerine yağdığı insanı sarsan bir kitap insanı sarsan bir yazar kitap bittiğinde sersemleyecek toplumumuz nereye gidiyor diye düşüneceksiniz...

Yıllar önce okuduğum bu kitabın son sayfasını kapattıktan sonra aklıma düşen ilk cümle :"Yazarın içine şeytan kaçmış olmalı !" Küçük bir kız çocuğunun başına gelenleri hayretler içinde okuyorsunuz. Deneyin derim.

Yazar küçük yaştaki kızlara tecavüze dikkat çekmek istemiş ,bunu suratınıza çarparcasına büyük ıstalıkla kurgulayıp sunmuş ..Sonuna kadar okumaya tahammül edebilir misiniz bilmiiyorum..Kimse okumasın diye kitaplığımın en karanlık köşesinde.

Her zaman olduğu gibi Şebnem İşigüzel kalemini esirgememiş, çoğumuzun düşünmek bile istemeyeceği olayları kurgulamış. Yazar güzel Türkçesiyle her yazdığını okutuyor. Ama Sarmaşık ve Çöplük'teki kurgusal zenginliği bu kitapta bulamadığımı söylemeliyim. Yazarın okunacak kitapları arasında en arka sıralarda yer alması gerektiğini düşünüyorum.

dönemine göre oldukça cesur bir kitap okunması gerekli

şebnem işigüzel in naif kişiliğiyle yazdıklarını bir türlü örtüştüremezdim dinlediğim konferansında yazı masasının başındaki insanla karşınızdaki insan başka oluyor demişti hak vermeden edemedim kitap küçük mucizeleri olan ve evde okulda çevrede hep sömürülmüş olan küçük bir kız çocuğunun romandan daha çok masalı

şebnem işigüzel'in yazarlığını eleştirmeyeceğim.bence iyi bir yazar."iyi"liği ise kalemine duvar koymuyor,düşünceye duvar olan konuları da gayet güzel bir şekilde romanlarında eleştiriyor.fakat bu romanında eleştirdiği sistemi tekrar üretmiş.aile,milliyetçilik,militarizm,devlet köşe kapmacasından sıyrıldığı noktada sistemin dilini kullanıyor cinselliği işlerken."sokağın ağzı" bu diyebiliriz. her "becermek"te ise sistemi eleştirirken onu zıttı ile yeniden üretmiş olmuyor muyuz peki? eril dili ne kadar içselleştirdiğimizin bir göstergesi ama yeni bir dil üretmek de yazarların elinde..