Nietzsche'nin başyapıtı olarak kabul ettiği "herkes için ve hiç kimse için bir kitap" cümlesiyle hafızalara kazınan en önemli eseri... Bu kitabı ciltli baskı almanızı öneririm çünkü bir defada hazmedilecek bir eser değil, birden çok defa okumak gerekir düşüncesindeyim... Spoiler vermeden anlatmak kısır bir tanımlama olur bu yüzden şunları yazmadan geçemeyeceğim: Zerdüşt insanlara bildiklerini öğretmek için mağarasından çıkar ormanda dervişle karşılaşır ona burada ne yaptığını sorar,gezip şarkı söylediğini ve tanrıya şükrettiğini söyleyen dervişe o meşhur karşılığı verir;"bu yaşlı adam tanrının öldüğünü duymamış" ve şehre iner ama o anlattıkça ve konuştukça insanların henüz hazır olmadıklarını ve kendisini anlamadıklarını farkeder ve yine meşhur bir cümle kurar;"ben bu kulaklara göre ağız değilim" daha sonra tekrar mağarasına dönerek kendini yeniler sorgular düşünür ve devamında türlü konuşma ve sorgulamalarla okuyucuyu peşinden sürükler...