Kitapta özellikle belirli hastalık tiplerine sahip insanların benzer çocukluk deneyimlerine sahip olduğu bilimsel araştırma sonuçlarıyla desteklenerek anlatılıyor. Yüzden fazla hastayla yapılan yüz yüze görüşmelerden de kesitler aktarılarak hikayelerle ebeveyn-çocuk ilişkilerinin ileriki yıllara çocukta kronik hastalık (MS, ASL, kanser, otoimmün hastalıklar...) olarak yansıması arasındaki güçlü bağ gözler önüne seriliyor. Her ne kadar literatüre atıfların olduğu paragraflar biraz akademik bir dilde yazıldığı hissini yaşatsa da yazar sonrasında konuyu herkesin rahatlıkla anlayacağı şekle tekrar çevirip pekişmesini sağlamış. Özetle, çocukluk zamanlarında bir şekilde öğrenilen olumsuz “stresle başa çıkma” mekanizmalarının bireyin kişisel sınırlarını belirlemekte zorluk yaşamasına ve “hayır” diyemeyen bu kişilerin vücutlarının hastalıklarla “hayır” tepkisi vermesi anlatılıyor.