Okuduğum ilk Marcel Proust kitabı. Açıkça söylemem gerekirse yazarın kalemi beni son derece etkiledi. Elbette çevirmen Roza Hakmen'in de bunda büyük bir payı bulunmakta. Bir dil ancak bu kadar güzel kullanılabilir. Kitap, genel olarak irade teması ve Fransız yüksek sosyetesinin anlamsız, boş ve yüzeysel yaşamları, gelip geçici, uçucu hazlar etrafında dönüyor. Bu insanlar hakkında kitapta yer alan bir hikayenin kahramanının sahip olduğu şu düşünce, kitaptan çıkarılacak en büyük ders kanaatimce; "Kendisininkini de hariç tutmadığı bütün bu hayatların geri geri giderek, gözlerini hayattan ayırmadan ölüme ilerleyişleri evrensel bir skandaldı" (sf. 18). Önerilir.