Şimdiye kadar okuduğum Enis Batur kitapları arasında en sıkı, en özel kitap bu oldu. Çok derinlikli yazmak üzerine bir giriş ile okuyucuyu sarsıyor ve sonra her zamanki üslubuna dönüyor, ama bu kez çok içten, okurlarını hayret ettirecek kadar duygusal. Bir anlatı kitabı aslında, her ne kadar yolculuk kitabı görünümünde olsa da, hayatından kesitler sunduğu, biraz yaşamöyküsü, biraz iç hesaplaşma, biraz kendini okura açma denemeleri, anlatımı.
Kitabın tümünde bir çeşit güzelleme yapıyor doğaya. Bulutlar, dağlar, yollar, kuşlar, gündüz ve gece hakkında çok enfes betimlemeler okuyoruz.
Yazmak bir “yolculuk”, bunun için yaptıkları da bu yolculukta kullanacağı yollar oluyor Enis Batur için. Bu çok sevdiğim yazarın bana “Başka Yollar”dan ulaştığı çok iyi bir okumaydı. Daha iyisini okuyana kadar en iyi Enis Batur okumasıydı benim için.
