Bu pembe kitaplar serisinden aldığım 2. eser(genç müslümana öğütler(Muh. Arabi) 'den sonra) ve gene çok beğendim. Müellifi Babanzade Efendi, Osmanlının ve genç Cumhuriyetin hem batıyı hem de doğuyu içselleştiren gerçekten kaliteli felsefecilerinden biri imiş. Örnek/mühim icraatleri : Medrese eğitiminin, bugünkü okullar gibi gibi fonksiyonlarını yitirdiğini ve ıslah edilmesi gerektiğini söylemiş ve Buhari nin hadis kitabını tercüme etmiş. Tam bir Osmanlı beyfendisi/düşünürüymüş.
Kitabın amacı Avrupalı'ların İslam hakkından doğru bilgi edinmesini sağlamak.”Bizi biz yazmalıyız ordan burdan yanlı gözlem yapan yabancılar değil ! ” mantığı ile yola çıkmış. Ahlak nedir?, ulvi hedef nedir? İmanda kalite nedir?Bazı batılı meşhur felsefi akımların(ahlak felsefelerinin) İslam karşısında nerelerde/niye eksik kalmıştır gibi konuları ele almış. Dili birazcık ağır gibi ama yayınevi kıyak yapıp, Arapça kelimelerin yanına parantez içinde bugünkü karşılıklarını koymuş. Günlük lisanın üstünde bir usluba sahip olduğundan okurken düşündürüyor, düşündürdükçe öğretiyor..
