Başörtüsüz Demokrasi'de Adı Konmamış Darbe Hakkındaki Yorumlar

Dönemi ve yaşadıklarını ayrıntılı bir şekilde anlatmış. Herkes okumayı.

fazla detaya girilmiş belki ama geçmişi şöyle bir gözden geçirirsiniz.

Merve KAvakçı'nın sıkı bir takipçisi olan arkadaşıma hediye etmek için aldım.. Yorumu:'mükemmel..bence sen de okumalısın' kendime sipariş vereceğim tekrar..

geçmişi bilmeli her Türk insanı

Yeni bir bin yıla adım atmanın arefesindeki Türkiye'de (Malum, olay 1999'un Mayıs'ında gerçekleşti.) demokrasinin nasıl işle(me)diğini çok çarpıcı bir şekilde ortaya koyan "acı ama gerçek bir Türkiye" kitabı.
Demokrasinin beşiği olan mecliste namuslar üzerine yemin edilen demokrasinin, insan haklarının bile nasıl ayaklar altına alındığını, Merve Kavakçı'nın şahsında millete nasıl "haddinin bildirildiği"nin acı mı acı öyküsü.
Kitap, Türkiye'de siyasetin nasıl yürütüldüğüne dair ilginç bilgiler de veriyor. Bir partinin nezdinde siyasilerin nasıl plansız, kitapsız işler yaptıklarını ve sonra da "zor"u görünce nasıl olup da yan çizdiklerini.
"Tükiye'de ne kadar demokrasi var ve siyaset ne kadar etkili, basının bu oyundaki rolü ne?" gibi soruların cevaplarını merak edenlerin, bu ülkeyi biraz daha yakından tanımak isteyenlerin mutlaka okumaları gereken bir kitap.
"Zorla güzellik olmaz." derler ya, zorlama demokrasi de ancak bu kadar olabiliyor.

Merhaba arkadaşlar, örtüsüne bürünenler... Darbe günlerinde ve şimdilerde başörtüsünün farkını anlayacağınız bu kitabı, hepinize tavsiye ediyorum. Akıcı bir dil kullanmasının yanında merak uyandırıyor Merve hanım.

merve kavakçı, bir gün bile vekillik yapmamasına rağmen türk siyasetinin en önemli aktörlerinden biri oldu. ilgi çekebilecek bir kitap.

Toplu taşıma araçlarında okumamanızı öneririm. Çünkü; yapılan hukuksuzluk karşısında elinizden gelmeyenler gözünüzden dökülmeye başlıyor insanlar da anlam veremiyor haliyle..

Yapılan bir değil, iki değil tüm hukuksuzluk silsilesi delilleriyle birlikte sunulmuş. Sadece yapılanları eleştirmemiş, kendi arkadaşları tarafından yapılmayanları da eleştirmiş.

Siyasi hayatımızı anlamak isteyen herkesin okuması gereken bir kitap...

acı bir Türkiye gerçeği, en yakından anlatılınca daha başka oluyor

Hukuk sadece yazılı kaynaklardan ibaret midir değil midir. Bence öyledir ama malum şahıslar ve örgütlerce öyle değildir. o zamanı iyi hatırlayan ve de yaşayan biri olrak o mecliste o an bulunanlara kocaman bir yazıklarr olsun o anda orada olmamak için köşe bucak saklananlara da kocaman bir etek.
Hayatlarımızın artık kısıtlanmaya nereden başlandığını ve demokrasimizin kara bir leke ile donatıldığı zamanı anlatan çalışmada okumanız gerek ve de dikkat etmeniz geren tek şey artık neyin ne kadar hayaımızdan çalındığı.

Merve Kavakçı olayı, Türkiye’de işleyen hukukun sadece yazılı hukuktan ibaret olmadığını gösterdi. Çünkü, herhangi bir metinde Meclis’te döpiyes giyme mecburiyeti dışında şöyle ya da böyle bir kıyafet giyileceğine dair kural yokken, Merve Kavakçı’nın başörtüsüyle Meclis’e girmesi büyük bir hadise oldu. Kavakçı vatandaşlıktan çıkartılıncaya kadar da sular durulmadı. Fazilet Partisi’nin kapatılmasına kadar giden bir sürecin önemli aktörü Merve Kavakçı, şimdi de yazdığı anılarıyla gündemde.

Milletvekilliği önerisini, 1999 yılında Fazilet Partisi Hanımlar Komisyonu’nda Dış İlişkiler Başkanlığı yaptığı bir sırada Necmettin Erbakan’ın kızı Elif Erbakan vasıtasıyla alır. O günden itibaren seçim döneminde ve sonrasında ilgi odağına oturacaktır. Çünkü adaylığı ile birlikte ilk defa Meclis’e başörtülü bir milletvekilinin girmesi gündeme gelmiştir.

Merve Kavakçı, başından geçenleri anlatıyor. Medyanın üzerinde kurduğu tahakkümü, sadece yabancı basına konuşmayı tercih etmesini ve Fazilet Partisi’nin zor zamanlara yönelik A, B, C planlarının olmayışını, milletvekili seçilme aşamasından yemin törenine uzanan zaman diliminde partisinin tepe yöneticileriyle yaşadığı güven bunalımını ve pek çok olayı anlatıyor. Hüsamettin Özkan’dan gelen yurtdışına kaçma planı bunlardan biri. Bir döneme aktörün kendi ağzından tanıklık etmek için önemli bir kitap. Ancak...

Merve Kavakçı, kendi başından geçenleri yer yer sanki üçüncü kişiden bahsediyormuş gibi anlatıyor. Kendisinin de konuşulacağını tahmin ettiği bir toplantıyla ilgili birine bir şey sorarken ‘Benimle ilgili’ demiyor da “Merve Kavakçı ile ilgili bir şey konuşuldu mu?” diye soruyor. Benin yerini Merve Kavakçı alıyor; ‘ben’ değil bir davanın temsilcisi Merve Kavakçı var artık. “Merve Kavakçı aday olmayı kabul ettiği zaman başı örtülü bir milletvekili olacağını düşünüyordu seçimleri kazanırsa.” Sanki bir tür markadan bahseder gibi. Ağırlıklı olarak insani duygularını yansıtan bir anlatımı değil, özellikle siyasi olaylardan söz ederken Merve Kavakçı fenomenini ele alan bir araştırmacı edasıyla yaklaşmayı tercih ediyor.

Bunun dışında meramını iyi anlatan, bütün hadiseler olup biterken neler düşündüğünü tafsilatıyla veren, hislerinden çok düşünceleri ve yapıp ettikleri üzerinde duran, yer yer karşı tarafa haklı eleştiriler getiren, kolay okunan bir metin ortaya koymuş. Bu yakın geçmişin —kısa dönemli de olsa— önemli figürünü tanımak isteyenlere...