“Kırsal Alan Dehşetleri” başlıklı önsözünü üstat Giovanni Scognamillo’nun yazdığı kitapta altı öykü yer alıyor. Kitabın adından da anlaşılacağı üzere bunlar korku, gerilim öyküleri. Öykülerde Türkler’in eski öz inançlarının, şamanik unsurların Orta Doğu inançları ile harmanlanmış olduğunu ama şamanik inanç unsurlarının belirgin biçimde baskın olduğunu görüyorsunuz. Zaten günümüzde de Türkler eski inançlarını bir islam kılıfı altında yaşamaktalar ki bu bütün uluslarda görülür. Hiçbir ulus yeni bir inanca geçince eski inançlarını, eski kültürünü terk etmez, onları yeni inancın içine yedirerek yaşatır.
Kitaptaki öykülerden özellikle “Gelin Otu” adlı olanında bu açık olarak görülüyor. Bu öyküde yalnızca Türk halklarında görülen ayırt edici bir mitolojik/kültürel motif olan Albastı (öteki adları Alkarısı, Albız, Abası, Almış, Alpas, Albaslı Kadın) işlenmiş. En beğendiğim öykü de bu oldu. Yazar Işın Beril Tetik konuyu çok güzel -ve tabi ki kendi yorumuyla- işlemiş…