Bazı kitapları okumanın aslında binler insanların dilleriyle, kalpleriyle ve gözleriyle okumak olduğuna inanıyorum.
Nitekim bu kitabın benim elime geçmesi ve içinde bulunduğum bu ruh haliyle okumaya başlamanın bir nasip olduğuna inanıyorum.
Çoktan beridir kitaplığımda, sarı kapaklı kırmızı sırtlı bir halde ve manidar bir isimle beni beklediğine inanıyorum.
İnsanlar sözlerini insanların kulaklarına değil kalplerine üfürdüklerine inanıyorum.
Kitabımın ortasını çoktan geçtim, bitimi beni üzecek gibi duruyor. Ama yinede böyle bir kitabı okuyup bitirmiş haliyle kitaplığıma koymaktan gurur duyacağımda kesin.
Dedim ya nasip ve rızık sadece yediğimiz yemek, içtiğimiz su, evlendiğimiz eş, oturduğumuz ev değil. Okuduğumuz kitap, ağızdan çıkıp kulaklarımızdan kalplerimize akan bir söz dahi bir nasipmiş..