Vee bir solukta bitti.. Bazi satirlari aglaya aglaya okudum.. Kendime notlar alarak, o notlari hayatima rehber etme karari alarak okudum.. Önyargiyla yaklasanlara, 'o da mi kitap yazmis yaa?' diyenlere inat okudum.. Yillar var takip ederim, cok da severim.. Bu satirlardan sonra daha bir sevdim.. Tevekkulunu sevdim.. Insanligini.. Sorumlu, duyarli vatandas olusunu sevdim.. Eşligini, dostlugunu.. ANNEligini sevdim.. Sevdikce saygim da buyudu buyudu cig oldu.. Onca yasanilana ragmen nasil bir sindirmişlik, nasil bir teslimiyet duygusu.. Isikli, şaaşalı hayatin aksine ne denli samimi, ne yalin bir yasam.. Ne kadar senden, benden, bizden anilar, duygular.. Her sayfada 'aaa bende olsam boyle yapardim, tipki beni anlatmis'li cumleler kurdurdu.. Yoluma ışık oldu kalemi.. "#ogrendimki kader bir yol bazen sectigin, bazen secildigin.." ve #ogrendimki herkesin herkesten ogrenecek coook seyi var bu emanet hayatta.. Kisacasi.. Okuyun.. Okuyun..