Yazarın okuduğum ilk kitabı. Ama tarzı hoşuma gitti. Bu kitap yazarın kendi iç sesi ile olan muhabbetini anlatan kısa kısa yazılardan oluşuyor, dikkatimi çeken tek nokta çay hususunda ki yaptığı yinelemeler. Yer yer tebessüm ettiğim oldu, düşündüğüm oldu... İnsan bazen iç sesi ile konuşmaya ihtiyaç duyabiliyor, çünkü çoğu insan içinden geçenleri değil de insanların duymak istedikleri şeyi söylüyor. İçinden ne geçerse geçsin ne düşündüğünü söyleyemeyecek kadar, ya çok düşünceli ya da çok korkak. Ne derseniz artık? Samimi, sıcacık sohbet edebilirsiniz iç sesinizle yazarın yaptığı gibi....
