Kitabı, içeriğini öğrenince ve hikayelerin başlıklarını okuyunca büyük bir beklenti içerisine girerek alıp okudum; fakat asla umduğumu bulamadım. Dili gereksiz bir gayret ile fazlaca deforme edilmiş, belki bunun nedeni yazarın İhsan Oktay gibi kendine has bir üslup yakalama çabasıdır. Fakat olmamış. Ayrıca hikayelerin her biri de kendi içinde bir bütünlüğe sahip anlatımdan yoksun gibi geldi; yani fazlaca dağınık giden, bir arada duramayan bir kurgu vardı. Öte yandan Mehmet Siyah Kalem'e ait olduğu belirtilen resimler dışındaki çizimler çok basit ve daha çok gençlere hitap edecek seviyedeydi. Velhasıl sevemedim bu kitabı. Dilini bir yana bırakırsak pek çok açıdan bir genç-yetişkin kitabı olmuş.
