28 yaşındaki Şebnem çocuk da yapamamıştı kariyer de. Başarılı bir abinin başarısız kardeşi ve saçma bir hastane dergisinin editörü olmak dışında pek bir şey yaptığı da söylenemezdi aslında ya neyse... Ama bütün hayatı böyle geçecek değildi herhalde? Eninde sonunda onun romantik komedisi de başlayacaktı. Kendisini ailesine, arkadaşlarına ama en çok da kendisine kanıtlayacaktı böylece. Yani en azından öyle umuyordu. Ve bir gün Egemen geldi hayatına Şebnem'in. Geldiği gibi de baş köşeye kuruldu.
Kararlıydı Şebnem, eninde sonunda mutluluğu yakalayacaktı. Tamam, pek kolay olmayacaktı ama deneyecekti. Hem "Her işte bir hayır vardı." değil mi?
Değil işte!
Çok zor bir süreç bekliyordu Şebnem'i, yapabilecek miydi gerçekten? Yirmi sekiz yıl dram tadında geçen hayatını bir romantik komediye çevirebilecek miydi sonunda?
