Kitap, adından da anlaşılacağı üzere sohbet tadında.O kadar akademik kitap, belgesel roman, polisiye roman, hikâye, macera roman, tarih, edebiyat, şiir, deneme (ki kolay bir tür değildir esasında, en babayiğidi budur) -ki bir çırpıda aklıma gelenleri yazıyorum- vesaire içinde şöyle bir mola vermek istediğinizde arkanıza yaslanıp keyifle söyleşeceğiniz bir kitap arıyorsanız seçenekler öyle uzun uzadıya değil ve tadı dimağınızda kalacak çok fazla kitap da yok esasında.Bu türde okuduğum ilk kitap gibi değerlendirmiyorum.İlk Cemil Meriç okurkenki hissettiğim heyecanı ikinci kez hissetmenin verdiği mutlulukla ve oku(n)ma hevesiyle yazdığım övgülerin zamanla olgunlaşmasını beklemeyerek ve buna gerek de duymayarak kitabı amacına uygun buldum, Cemil Meriç'le neden kıyasladın faslına girilmesin, tabiki işçilikler farklı, üslûp farklı olacak ki olmak zorunda.Kıyasımın sebebi farklı, iki yazar da Türk düşüncesinin geldiği noktada çığlık atıyor.Bu çok net.Bu, düşüncenin çığlığı.
