Frederic Gross anlatımıyla insanda sürekli her şeyi bir kenara bırakıp yürüme isteği uyandırıyor. Yürümenin ne olduğunu, ne anlama geldiğini gerek karşılaştırmalarla gerek düşünsel akışla ve Nietzsche, Rimbaud, Nerval, Rousseau,Thoreau, Gandi gibi isimlerin hayatında yürümenin kapladığı alandan örneklerle ortaya koyuyor. Sürükleyici, duru bir anlatımı var. Gross'un kullanmış olduğu deyimlerden biriyle kitabın "ilerlediğini" söyleyebilirim. Bununla birlikte ufak bir eleştiri yapmak istiyorum. Gross'un fikirleri biraz romantik düşünce yapısına dayanıyor gibi geldi bana. Yürümenin çoğunlukla güzel, sevilecek yanlarına vurgu yapıyor. Yürümenin doğası gereği beraberinde getirdiği zorluklar, tehlikeler önemsenmiyor gibi. Yürümeyi yürümekten ibaret görmeyen herkesin okuması gereken bir eser.