Açıkçası diğer arkadaşların Mümin Sekman'ın kitaplarıyla ilgili yorumlarını okuyunca oldukça şaşırdım. Bir akşam internette tanıştığım Mümin Sekman kitaplarının isimlerine aldanıp neredeyse bütün kitaplarını satın aldım. 2 tanesini bitirdim ve üçüncüyü okuyorum. Her seferinde bu kitap diğeri gibi değildir, belki iyidir, güzeldir diye başlayıp; başladığım kitabı bitirme alışkanlığım yüzünden zorla bitirdiğim kitaplardı okuduklarım.
Tamamen ticari kaygılarla yazılmış, aynı lafın abartısız onlarca kere tekrar edildiği, zaten çoğunu tekrarların oluşturduğu laf salatası gibi geldi kitaplar bana.
İçinde yararlı bilgiler yok mu? Elbette var, ama insan o bilgileri bulana kadar azmini, şevkini kaybediyor. Gereksiz lafların arasında kaybolup gidiyor.
Özellikle "Kişisel Ataleti Yenmek" isimli kitap bu konuda güzel bir örnek. Adıyla tam bir tezat içinde, çünkü insanı okurken atalete sürüklüyor. İlk 10-15 ve son 20 sayfası dışında kalan sayfaları çıkarsanız kitabın etki ve faydasında bir eksilme olmaz diye düşünüyorum. Başka bir deyişle aynı kitabı 25-30 sayfaya "rahatlıkla" sığdırabilirsiniz ve okuduğunuzda size özet hissi de vermez. O derece...
Benim için tam bir hayal kırıklığı... :(