Son Hasat, hayatları tarlalar misali hasat edilen Hilal ve Alparslan’ın hikayesi. Nesillerle aktarılan sır, toplum ne derin baskısında hep gizli kalırken, etrafındaki tüm hayatları da bir bir yok ediyor. Aşklar hep hüzüne bürülü ki, kimseyi mutluluğa kavuşturmayan. Adı hayat dediğimiz bu sahnede kaybeden hep yaralı ruhlar...
Kurgunun beslendiği mistik unsurlar , mitoloji ile süslenmiş bölgenin kültürel yapısı, karakterlerin ruh dünyalarının şiir olup dile gelmesi , anlatımın naifliği ile kitap gerçekten okuyucu için doyurucu hale gelmiş bana göre.
Yazarın ilk okuduğum kitabı olmasına rağmen kalemi bende gerçekten derin izler bırakta.
Kitap yazarın dünyasının en doğal hali ile hiç zorlanmadan akıp gitmiş hissi ile okunurken, kurgunun içinde kelimeler adeta uyumlu bir dizilişte.