okuduğum ilk wulf dorn kitabıydı ve üç günde bitirdim. güzel bir konuyu ele almakla birlikte daha ilk sayfadan sardığını söyleyebilirim. bazı yerlerde tüylerim diken diken oldu. ara ara farklı ülkelerden çocukların hikayelerine yer verilmiş, insan onların ağzından okuyunca daha bir üzülüyor. gerek haber manşetleri, gerekse bu çocukların hikayeleri... hepsi gözümüzün önünde olan şeyler ve yazar bunların farkına varmamızı sağlıyor. tek sıkıntı, asıl olayı kitabın sonlarına doğru öğreniyoruz ama olsun, yine de okumaya değer bir kitaptı.
