Kitap ilk olarak 1956 yılında yayınlanmış.Artık çok gerilerde kalmış,Edremit'de geçen günler anlatılıyor.
Doktor Nevzat,terzi Nuri,üsteğmen Galip,dikiş öğretmeni Nazmiye,avukat Hilmi,Macide,Adalet,müzik öğretmeni Nermin,Fransızca öğretmeni Necati,dilsiz Musa.
Necati;Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca bölümünü bitirmiş,savaş çıkmasaymış Fransa'ya gönderilecekmiş.Bütün umudunu bu olaya bağlamış,sonrada hayata küsmüş.Artık hayatının düzelmeyecek şekilde alt üst olduğunu,insanların önüne fırsatın bir kere çıkacağını yararlananın kazanacağını,yararlanamayanın ise düş görmekten öteye gidemeyeceğini düşünür.
Doktor Nevzat;Edremit'e akrabalarını ziyarete gelen bir Bursalı genç kızla tanışır ve evlenir.Ne yazık ki ikiside aradığı mutluluğu bulamaz.Doktor Nevzat'ın da önüne bu fırsat Macide olarak çıkmıştır ama oda bundan yararlanamaz.
Üsteğmen Galip;okul döneminde tanıştığı Nermin ile evlenir ve Edremit'e gelirler,ancak bu çiftte mutlu olamaz.
Terzi Nuri;ilk eşinden olan kızı Adalet ,yatalak ikinci eş ve bu hanımın dilsiz oğlu Musa ile birlikte yaşamaktadırlar.
Erkekler yalnızlıklarından kurtuluşu terzi Nuri'nin dükkanında toplanarak içmekte ararlarsada daha da büyük batağa saplanırlar ve olaylar gelişmeye başlar.
Yaşananların tümü herbiri tarafından bilinmesine karşı,bilmezlikten gelindiği için kimse kimseye yardım edemez.Her an beraber olmalarına rağmen çok yalnızdırlar.
Kitabın 120.sayfasındaki şu paragraf kitabı çok güzel şekilde özetliyor;''Sonra,birden bire,görmezden ,bilmezden gelerek ,uyuşarak ,kabuğuna çekilerek,düğümlerin çözülemeyeceğini fark ediverdiler.Önce hangisi biliverdi bunu?Önemli değil.Hangi an anlaşıldı bu?Oda önemlideğil.Ayrı ayrı evlerde de otursalar ,pencerelerini sıkı sıkı da örtseler ,gerçekte öyle ,iç içe bir yaşamları vardı,daha doğrusu onlar iç içe yaşadıklarını sanıyorlardı ki,içlerinden yanlız birisini ilgilendirdiğini sandıkları bir olay ,bir duygu ya da bir davranışın ,bir kurutma kağıdına dökülen mürekkep lekesi gibi ,hızla genişleyip yayılarak ,hepsini içine aldığını görüveriyorlardı''.
