İki Genç Kızın Romanı Hakkındaki Yorumlar

Perihan Mağden'in yazım şeklini seviyorum. Olay örgüsü ve karakterlerin açıklığı kitap ve okur arasında kuvettli bir bağ kuruyor. Arkakapak rengi ise oldukça hoş bir ton.

Akıcı bir dille yazılmış sıra dışı roman.

Eğer okuma alışkanlığınız yoksa bu tür kitaplardan başlayabilirsiniz. Olay konusu sürükleyici. Ancak üslup, yetişkinlerden ziyade ilk gençlik yıllarını yaşayanlara hitap ediyor.

perihan mağden'i ilk defa okudum.Dili akıcı ve konusu ilginç. sıkılmadan okuyabilirsiniz.

Filmi çekildiği için güzel bir romandır diye aldım ama beğenemedim. Zamanımı kaybettirdi.

perihan mağden okudugum ilk roman bu eserdi.gercekten genc kızların romanı olmuş.oldukça akıcı giden bu romanı herkesin okumasını tavsiye ediyorum.

Oldukça basit bir dille yazılmış bir kitap, 20 li yaşlarda okumuştum o zamanki zihniyet için değişik bir kitaptı, ama bugün kendim gibi sıkı bir okuyucu olanlara çok basit ve havada kalır!!

Okuduğum ilk Perihan Mağden kitabı. Filmi de çekilince, okurken beğenmek ve kendime birşeyler katmak için extra çabaladım ama beğendiğimi söyleyemiycem. Argo ile ilk bu kitapta karşılaşmıyorum ama bu kitapta bana çok itici geldi. Dili itici gelince, kitap da pek akıcı olmuyor. Filmi de niye çekildi pek anlamış değilim. Sıradan bir konu, argo ile işlenmiş. Bu tarz kitaplar ilginizi çekiyorsa okuyun, yoksa tavsiye etmiyorum.

Ben Perihan Maden in kitaplarını beğenenlere şaşırıyorum. Çünki o kadar kitabını okudum. Bana tat vermedi. Özellikle kullandığı argo sözcükler kitabı çok itici yaptı gözümde. Tekrar denedim okumayı bu kez de kelime tekrarları ve imla hataları canımı sıktı. Onun için tavsiye etmem

Evet gerçekten iki genç kızın romanını anlatmış ama bizim gençlere en güzel şekilde örnek olmamız gerekmiyor mu özellikle de yazarlarımızın. Neden hep argo sözcükler kullanarak okuyucu üzerinde antipati yaratmış anlamıyorum. Gerçekçeğe yakınlık bu mu? Sonra arda arda sürekli kelime ve hece tekrarları insanın hem gözünü yoruyor hem okuduğunu unutturuyor Hiç tavsiye etmem

Sokak diliyle yazılan bir kitabın, ne kadar edebi değerinin olabileceği tartışılır.Okurken bende ; ticari kaygı ile piyasaya sürüldüğü şüphesi uyandıran bu tür kitaplara gösterilen ilginin ve talebin büyümesi raflarda bu tür kitaplardan daha pek çok görebileceğimizin sinyalini veriyor. Bana bu kitabı hediye eden kişiye;kitap hediye ettiği için teşekkür ; aynı zamanda ağzımda bir lezzet beklerken saman tadı hissi ile karşılaşmaktan doğan hayal kırıklığı ve vakit kaybı üzüntüsü yaşamama vesile olmasından dolayı da teessüflerimi ilettim. Tavsiye etmem,hiç…

İnsanlar arasındaki ilişkileri anlatan basit bir kitap ... Tarzda mı farklılık yaratılmak istenilmiş de benim mi anlayamadım bilmiyorum ama genel itibariyle kitaptan yararlı hiçbirşey katamadım kendime... Ayrıca anlaşılması da güç.. Örneğin arkadaşların yaptığı yorumlarda kimisi lezbiyen ilişki den bahsetmiş kimisi ise olayın sadece boyutlandırılamaz bir bağlılık olduğundan. Aslına bakarsanız bende anlayamadım... Paylaşılamama duygusumu yoksa daha değişik bir ilişkimi... Sonuçta kesinlikle okunabilecek bir kitap demiyorum ama yine de okursanız Keyifli okumalar....

Kitabı beğenmedim. Evet belki sürekleyi belki gerçekçi ama fazla basit yazımış. Edebi değeri yok İnsana hiçbirşey katmıyor.farklılık olsun diye sürekli kelimelerle oynanması sinir etti beni.değişik ama yazar abartmış! bi de o cinayetler, otopsi raporları kaldı öylece havada hiç bi yere bağlanmadan.. Tavsiye etmem

Bu kitabı geçen yıl okumuştum, yazın filmide çekilince çok şaşırmıştım. Neden şaşırdığıma gelince; Kitapta edebi hiç bir yön bulamadım, gayet basit bulduğum bir konusu var, gündelik olaylar örgüsü kitabın tamamına hakim, dar bir çerçeve ve çok sıradan olaylar. Kitabın sonunu da içerikten çok kopuk buldum. Okunacak kıymetli onca eser varken ben şahsen bu kitap için harcadığım zamana hayıflanmıştım

Hazır filmi de vizyona girmişken mutlaka okumalısınız...Ve edebiyatla sinemanın nasıl şahane bir ortaklık kurabileceğini görmeniz açısından mutlaka okunması gereken bir kitap.

Diliyle cok farkli, akici olmasiyla da cok okunabilir bir kitap, hersey cok icten... Perihan Magden'in zirvede oldugu an... Bence okudugunuzda buyuk keyif alacaksiniz...

kitabın kusurlarını sıralamaya kalkacak olsam ortaya bir edebiyat abidesi çıkacağını bildiğim için sadece şu sözle yetiniyorum:insanların vaktini çalmaktan başka bir işe yaramayan ve edebiyattan en ama en uzak bu kitaba verdiğim paraya acıyorum.

Hayatımda vakit çalmaktan öteye gidemeyen kitaplar listesine ekliyorum bu kitabı.

İki farklı hayatın ortak bir hayata dönüştürülme çabası... Farklı bir anlatım tarzı... Bu kitabı okurken masum ve sağlam bir dostlukla karşılaşacağımı sanıyordum ama lezbiyen bir ilişki ele alınmış. Sürekleyici ve çabucak okunacak bir kitap ancak sonu sanki havada kalıyor. Devamında ne olacak diye düşündüm. Handan gitti, peki Behiye ne olacak? Yoruma açık bırakılmış ve yazar bazı bazı ip uçları verip olayların anlaşılması istemiş. Tıpkı dostluk ve arkadaşlığın aslında lezbiyen bir ilişki olduğunu anlamamızı istediği gibi.

Çok kolay okunan, hatta çok zorlanılırsa bir ders de çıkarılan ve bana göre hiç bir edebi değeri olmayan bir kitap. Kitapta iki kızın normal olmayan arkadaşlığı, birinin diğerine olan lezbiyen duyguları anlatılmış. Ayrıca kitapta, kızların arkadaşlık ettikleri kısa süre boyunca yedikleri her öğün yemeğin çok ayrıntılı tarifini de bulmak mümkün-o ekşili köfte yerken öbürü pilav üstü kuru fasülye yedi gibi. Perihan Mağden bu romanı yazarken diyetteydi herhalde.

kitap bana edebi açıdan birşey kazandırdı diyemem ama "seninle başım dertte" adlı selami şahin şarkısı ve leman hanım kitabı sempatik gösteriyor diyebilirim.

Herkes bu kitaba bence yazdıklarıyla hakaret ediyor.Kitabı çok küfürlü veya argo bulanlar olabilir ama herkes yine biliyor ki hayat güllük gülistanlık değil.Perihan Mağden'i ilk defa okudum fakat gerçekten çok güzel bir kitap.Bu arada kitaptaki cinayetleri kimin yaptığını soranlar var.Bu kitaba ayrı bir hava ve sır katmış.Sonuçta o cinayetleri behiye işlemiştir.Kesikli bir alet kullanıldığı ve öldürülen kişilerin marka giyinmesi bunların bir ipucusu.Bence hep iyi anlam veren,hayatı her zaman olumlu yönden bakmamızı sağlayan kitaplar değil,biraz da böyle kitaplar okumamız lazım.Sanki herkesin içindeki o gerçek arkadaşlık duygusunu ortaya çıkarıyor kitap.Herkese tavsiye ediyorum.

Katıksız..Masum ve tamiz bir aşkın romanı.
Kullandığı dil oldukça akıcı.Keyifle okunanlardan..

Perihan Mağden'i ilk defa okudum,okuduğumada pişman oldum.Kitabı sadece kapağına bakarak,kendimde okumadan bir kız arkadaşıma hediye etmek gibi bir SALAKLIĞIM(senden öğrendik böyle doğal konuşmayı perihan hanım) oldu.Ancak o kitabı bitirip bana okumam için verdiğinde gördümki hata yapmışım.Handan behiye yakınlaşması kitapta neden açık bir şekilde lezbiyenlik olarak verilmemiş buna şaştım.O kadar argo kelimeyle düşüncelerini vermeye çalışan yazar acaba lezbiyen terimini kullanmaktan mı korkuyor bunu merak ettim.Ayrıca zaten iyi bir yolda olmayan gençliği bazı kötü alışkanlıklarla tanıştırıp neden bunlardan uzak durmaları gerektiğinide aktarmıyor?Edebiyat adına bir karenin bile göze çarpmamasıda ayrıbir mesele zaten.Bundan sonra ki eserlerinde günümüz şartlarını ve toplumun etik değerlerini göz önünde bulundurmasını öneriyorum yazarımıza...

Kitap keskin ve rahat anlatımıyla kendini sevdiriyor. Kitap da argo ve günlük kullanımlar da büyük bir rahatlıkla işlenmiş fakat sanki eksik kalmış.. İkinci bölümünün de çıkmasını dört gözle bekletiyor

Perihan Mağden nedense çok konuşuluyor. Bu kitabı okuduğumda bende bıraktığı hiçbir iz olmadı. Okuması çok kolay çünkü hiç yormuyor. Çok sıradan bir anlatım var. Konusu ise iki kız arkadaşın çok abartılmış ve sebebini anlamadığınız yakınlaşması. Buna dostluk kelimesi uyuyor mu bilemiyorum. Bazı kitaplar vardır okurken bitsin istemezsiniz, tadı damağınızda kalır. Bunlardan biri olduğunu söyliyemem ama kafa dağıtmak için, kendinizi yormadan başka bir alternatifiniz yoksa okuyabileceğiniz bir kitap

perihan mağden gerçek arkadaşlığı çok güzel anlatmış. deli dolu bir kitap .dostluğu unutanlara tavsiye ederim.

İki genç kızın romanı.Behiye Handan'a apayrı bir anlam yüklemiş.Belki hayata tutunmak adına son kale olarak görüyor.Handan ise sadece bir çocuk gibi geldi bana.Erim ile yazlıkta o karın ağrısını hissettikten sonra aslında ne kadar basit bir kız olduğunu Behiye'ye itiraf ediyor.Kitabın sonunda Behiye'nin Çavdar Tarlasında Çocuklar'ın kahramanı gibi bir kliniğe falan düşeceğini umuyordum ama bu olmadı.Dilbilgisi hiçe sayılmamış bence yeni bir dil kurulmaya çalışılmış.Başarı biraz yakalanabilmiş.Roman akıcı.İnsanı sıkmıyor.İyi bir senaryo ve iyi oyuncularla klas bir duygusal-gerilim filmi olabilir.

İki Genç Kızın Romanı, ya da olması gereken ismi ile İki Genç Kızın Zırvalıkları okuyucuya hiçbir şey vermeyen; bilakis ondan birşeyler koparmaya çalışan bir kitap. Perihan MAĞDEN'in niye kendini zahmete sokarak böyle satırlar karaladığını sorup öğrenmek lazım. İçinde her türlü kötü alışkanlık ve ahlaksızlık olan böyle bir eser niye yazılır; anlaşılır iş değil! Genç kızlarımızın sigara, içki, fuhuş ve kötülük adına ne aranırsa bu kitapta bol bol bulunuyor. Ayrıca yazar herhalde dilbilgisi dersleri de görmemiş! Bu kitabı okumayı düşünüyorsanız hemen bu düşüncelerinizden kurtulmanızı öneririm.

Perihan Mağden'in çok değişik bir tarzı olduğu kesin. Fakat romanın adına kanmamak lazım. İki değil bir genç kızın romanı bu, yani Behiye'nin. Handan ve Behiye arasında gelişen bir arkadaşlık ötesi ilişki var ya da en azından öyle görünüyor fakat Handan yeterince betimlenmemiş, kurgulanmamış ve tüm roman, isminin aksine tek bir kişinin üzerine yüklenmiş ki o kişide Behiye'dir. Mağden'in değişik fakat yalın bir anlatımı var ve zaman zaman günlük konuşmalara dönüştüğü için olsa gerek çok kolay okunabilen bir roman var karşımızda. Kesinlikle sıkmıyor, bir kalemde okunup geçilecek türden bir roman. Elbette söylemeden edemeyeceğim: Mağden'in özellikle paragraf ve cümle sonlarında kelimeler ile vermeye çalışıp bence başarısız olduğu imgelemlerin anlatım gücünü artırmak için yaptığı oyunlar can sıkıcı bir halde. Akıcılığını kendi kendine hançerlemiş Mağden. Bunun dışında Behiye için yaptığı psikolojik kugulamaları ise çok başarılı buldum. Elbette bu saptamam diğer kahramanlar için pek geçerli olamadı. Ha bir de roman içinde Handan için sürekli kullanılan bebekkedikız ve mutfak masası üzerinde bulunan ağızağızatahta bir çift kuş peçetelik gibi sürekli yinelenip okuyucuya ısrarla anlatılmak istenen imgeler var. Mağden kesinlikle çok zeki bir yazar fakat bu zeka, okuyucuyu aptal yerine koymayı düşünmekten ziyade kanımca aceleye gelmiş bir roman yazmış. Yazarken kesinlikle sıkılmış ve ''ya bitsin de şu kurtulayım'' filan da demiştir diye düşünüyorum. Ve fakat, yine de karşımızda Perihan Mağden var. Yorulmadan, sıkılmadan okumayı severim diyenlere öneririm. Ayrıca çok fazla şeyler de beklememelerini salık veririm...

YAZAR BU KİTABINDA KAHRAMANLARININ PSİKOLOJİK DURUMLARINI ANALİZ EDEREK OLAYLARIN İÇERİSİNE İŞLEYİP ROMANA AKICILIK KAZANDIRMAYA ÇALIŞMAKTADIR.BEHİYE'NİN PSİKOLOJİK GEL-GİTLERİ ROMAN İÇERİSİNDE ÖNEMLİ BİR YER TUTMAKTADIR.BEHİYE VE HANDAN İLİŞKİSİ YETERİNCE AÇIKLIĞA KAVUŞTURULMAMIŞTIR.KİTAPTA GEREĞİNDEN FAZLA KÜFÜR VE ARGO SÖZCÜK YER ALMAKTADIR.YAZAR KELİME OYUNLARIYLA DEĞİŞİK BİR YÖNTEM DENEMEKTEDİR.AKICI BİR DİLLE YAZILAN KİTAP PSİKOLOJİK YAKLAŞIM AÇISINDAN BAŞARILI BİR ANLATIM SERGİLEMEKTEDİR.

kitabın adı iki genç kızın romanı ama kitapta, bırakalım iki taneyi, bir tane genç kız bile yok. böyle söylüyorum çünkü,kişilik çözümlemeleri her iki kız için de eksik yapılmış, sanki iki farklı insan birbirlerini bulmuş,birbirlerini tamamlamış gibi yazılmış kitap. evet, bu böyle olabilir ancak her insanın kendi içinde çelişkileri ile bir bütün oluşturuyor olduğunu da gözden kaçırmamak gerekir.ne handan ne de behiye, ikisi de gerçeğe,hayata dair bir şeyler söyleyemiyor,ikisini, toplasak bile bir bütün etmiyor. kitabın bir önemsenmesi gereken noktası daha var: sanki, hayatta başımıza gelen olaylar (ki insanın başına bir şey gelmez, herkes hayatını baştan sona kendi yazar) bizi şimdiden bilemeyeceğimiz yerlere götürür gibi bir his içerisinde yazılmış, böyle bir hava hakim kılınmış kurguya.ben ve "karşımda duran" herhangi bir şeyin dışında ,elbette bir üçüncü konum daha vardır:farkındalık konumu... ve bu konum adından da anlaşılacağı gibi, "ben olan" ın yarattığı birşeydir, bu konumun varlığının farkına varan kişinin buna "bu benim başıma gelmiş bir şeydir" demesi anlamsız geliyor bana.. yarayı açmayı ben isterim ve bir yara açılmış olur..ve hayat böyle bir sürü yaratımlarla sürüp gider... roman güzel,akıcı,ayrıntılara dikkat eden bir yanı var, sadece bileşimi biraz eksik yapılmış, o kadar...

Kitap akıcı bir dille yazılmış zaten kitabı okunabilir kılan en önemli unsur da bu. Yani alışık olduğumuz ve sempati duyduğumuz Perihan Mağden tarzı. Uçuk, sevimli, farklı, marjinal... Ama kurgu berbat. Uzun soluklu bir roman için yetersiz. Üzerinde uzun uzun düşünülmeden yazılmaya başlanıp, nasıl olsa yazarken kurgularım denmiş gibi de bu başarılamamış tabi. İki genç kız arasında bu tür tutkulu ilişkiler çok normal, bunun için Behiye gibi sıradışı bir karakter ve onu tamamlayan çok normal bir Handan tiplemesine gerek yoktu. Ya da gerek vardıysa Handan da Behiye kadar çok gerçek bir tip olmalıydı. Handan'ı iyi tanıyamıyoruz, olaya neden Behiye'nin gözünden bakmak zorundayız? Behiye kendisi gibi zeki ve entellektüel bir kızla da bu ilişkiyi yaşayabilirdi, mutlaka erkek-kız ilişkisi gibi dengenin erkeksi özellikleri ağır basan taraftan yana olması gerekmezdi. Hele ki Perihan gibi eşitlikci bir insan için böyle olmasa iyi olurdu. Kitabın sonu ayrı bir sorun. Çok ama çok aceleye getirilmiş. İnsanı şaşkınlık içinde bırakıyor. Bu şaşkınlık 'aa olamaz hiç aklıma gelmemişti böyle bir son ' gibi bir şaşkınlık değil ama. 'Bu kadar da uçulmaz Perihan, bizi iyice aptal yerine koydun' der gibi bir şaşkınlık. Daha fazla emek isterdi final bölümü. Yani ha Handan intihar etmiş (çok banal bir son olurdu) ha böyle bir kaçış gerçekleştirmiş. Kitaba kalite açısından katkısı aynı bence. Yani hadi kurgu filan berbattı ama okunabiliyordu kitap, sonuna gelince mahvetmeseydi kitabı. Bir dahaki romanında umarım kendinde varolduğuna inandığım yeteneği daha iyi kullanır ve okuyucunun (kendisi kadar olmasa da) yeterli bir zeka seviyesinde olduğunu düşünerek yazar

Çok akıcı bir kitap olmasına rağmen dil bilgisi kuralları hiç'e sayılmış.Lakin kitabın akıcı olması ve olayların çok ustalıkla sıraya koyulması yönünden çok güzel bir eser ortaya çıkmıştır.Daha önce Perihan mağden'in hiç bir kitabını okumamıştım ilk defa okudum ve çok beğendım.Özellikle gençlere hitap eden bir kitap.

eseri konu itibarıyla başarılı sayabiliriz. ama bir eserin başarılı olması için konu yeterli değildir. ben en çok bu eserde türkçe nin yetersiz,önemsiz,baştan savma bir şekilde kullanıldıgını gördüm.Ve türkçe ile alakası olmayan cümle yapılarını kullanılmış. bence dili ve üslubu başarısızdan daha da kötü. ancak konu,akıcılık,sadelik gibi açılardan yazarın hakkını veriyorum. E. Cengiz Soybir

Ben daha önce Perihan Mağden okumadım. Çok satılıyor diye aldım. Bir kitap yazmak çok emek ister. Eminim emek harcanmıştır ama sonuç ne? İki genç kızın hayatından ve davranışlarından ne çıkarmamız gerekiyor? Kitabı adı, İki Genç Kızın Romanı. Bunu okuyan hayata yeni başlayan gençlerimizin bu iki kızımızın hayatından öğrenmeleri gereken ne? Yeni tanıştıkları arkadaşlara, ailelerine, okula karşı bakışa bence olmaması gereken bir yaklaşım.. Açıkcası 13 yaşındaki kızıma okutmayacağım. Olumlu elektriği yok çünkü...

ilk kez perihan mağden okuyorum.sıradışı bir kitap olduğunu düşünüyorum.iki genç kızın arasındaki ilişki kafalarda soru işareti bırakıyor doğrusu.mağden ilişkiyi yine de sınırlı tutmuş.çok başarılı buldum.

Bu kitapla ilgili diğer eleştirileri de okudum. Genelde ortada bir emek varsa acımasızca eleştirmek istemem bir eseri. Kitapla ilgili hoşnutsuzluğumu belirtmek için sadece şunu söyleyebilirim. "Kitaba kafa atmak istedim." Ben Perihan Mağden in yazılarını okurum ve genellikle beğenirim. Ama bu romanda kantarın topu biraz fazla kaçmış.

Tamamen Perihan Mağden kokan bir kitap. Diğer kitaplarına göre yazarda değişik bir hava sezilse de yine aynı üslupla kaleme almış. Kitaptaki Behiye’nin Handan’a karşı olan duygularını çok içten ifadelerle dile getirmiş. Refakatçi ve Haberci Çocuk Cinayetlerinden farklı olarak bu kitabında yazar, kahramanlarının ismini, yaşadıkları şehir ve işleriyle ilgili bilgiler vererek klasik yazı anlayışını benimsemiştir. İki Genç Kızın Romanı’nda herkesin özellikle de ailelerinden problemleri olan genç kızların çok şey bulabileceğini düşünüyorum. Kitap okuyucusuna yalnız kalan bir kızın başka bir insana sapıklık derecesinde bağlanabileceğini, hayatının merkezi haline getirebileceğini usta bir anlatım tarzıyla vermektedir. Kitaptaki cinayetlerin failin gizli tutulması ayrı bir hava katmış. Sonuçta Perihan Mağden yine bir şeyleri gizli tutmuştur.

öncelikle perihan mağden bu kitabıyla pek çok kişiye yönelmekten çok tek yönlü bir anlatıma gitmişki bu da kitabın akıcılığını geri plana itiyor.özellikle handan karakteri zayıf.elinize almışken okuyayım bari diyorsunuz yani zevkten çok zorunluluğa dönüşüyor…

Perihan Mağden'in akıcı üslubu bu kitabı alıp götürüyor. Konunun ilginçliği kitabı bir solukta bitirmeyi sağlıyor. Tek sorun bisturi ile biçilen bir kaç kişinin kızlarla olan bağlantısızlığı.

Kitabı 2 günde okudum; bitirdim: dili çok akıcı ve elinize bir alınca bırakamıyorsunuz (tam Perihan Mağden tarzı yani) ... Sonuçta, beni bir miktar karamsarlığa sürüklemiş olsa da, hayatın kendisi karamsar zaten, değil mi?

belki bir çoğunuza garip gelecek ama ben son dönem türk kadın yazarlarını pek fazla tutmam.acaba perihan mağden nasıldır diye bu kitabını okyuvereyim dedim.ümit ediyordum ki ön yargım yanlış çıksın.fakat tam tersine tüm önyargılarım pekişerek gerçek bir yargı haline geldi.bir defa behiye-handan ilişkisi nasıl tarif edilecek.hani yazar bu işe lezbiyenlik dedirtmemek için erkek tavırlı behiyeye yemek yaptırtıp kız gibi görünen handana da evden aileden bihaber tavrı taktırtmış ama bu bile bu tuhaf ilişkiyi isimlendirmemiş.ikincisi behiyenin psikolojik yapısı son derece detaylı verilirken handan hep teğet geçmiş.öyleyse kitabın adı neden iki genç kızın romanı oluyor burada bir tek genç kız var.haa birde aşırı abartılmış bir erkek düşmanlığı var ki bunu da son derece saçma buluyorum.hani behiyenin başından bir erkekle ilgili ters bir olay geçmiş olsa tüm bu düşmanlıklarını anlayacağım da sadece abisini sevmemesi bu kızı kız-kıza aşk muhabbeti yaptırtacak kadar nasıl delirtiyor.bir de behiye gibi entellektüel, okuyan düşünen ve muhakeme edebilen bir beyin için düştüğü uçurumdan çıkmanın çözümü handan gibi "dişi" olmaktan ötürü bir vasfı bulunmayan bir "hiç"i seçmesi yazarın en büyük yanılgısı diye düşünüyorum. son olarak sizinle şunu paylaşmak istiyorum: bu kitaptan önce bir başka roman okumuştum Billie Lets'in "yüreğin attığı yer" adlı kitabıydı. o kitapta da problemleri olan -hem de behiyeninkinden çok ciddi hayatsal problemler- bir genç kız vardı.fakat yazar psikolojik bunalımın eşiğindeki topluma iyi şeylerin de olabileceğini ispat için öylesine bir pozitif güç vermişti ki, kitabı bitirince hayatla mücadele için büyük bir güç topluyorsunuz.burada olduğu gibi sıkıntı ve hayal kırıklığı yaşamıyorsunuz.belki de hayata polyannacılık yaparak baktığımdan size tavsiyem bahsettiğim kitabı okumanız olacaktır.velhasıl kelam ben iki genç kızın romanını çok fazla negatif buldum.hiçbirinize de tavsiye etmiyorum.

Uzun süredir okuduğum kitaplarda bu hislere kapılmamıştım.Kitabı hiç sevmedim ama bir günde bitirdim...
Eleştiren arkadaşlarımızdan birinin söylediği gibi açık bir yaraya benziyor.Biraz karanlık ve sıkıcı türk filmlerine benzettim,onlarda da aynı hisse kapılırım.Sonunu merak ederim ama filmi sevmem.

Farklı tarzda bir kitap, bu gune kadar okuduğum pek çok romandan daha farklı. Bence Behiye karmaşık ve zor bir karakter gibi gözükse de aslında pek de öğle değil... Handan ise özel bir sıfatı olmayan, sıradan bir genç kız. Aslında çok bunalım bir kitap olmasına rağmen akıcı üslubu nedeniyle sıkılmadan okunuyor.

İlk defa bir Perihan Mağden kitabı okudum. Yazarın dili çok akıcı, insan başladığı zaman kitabı kolay kolay elinden bırakamıyor. Daha çok psikolojik konuların işlendiği, değişik karakterlerin yaratıldığı, açıkcası beni çok fazla çekmeyen bir konusu var. Son çıkan kitapları takip eden biri olaak aldım ama memnun kaldığım söylenemez. Kitabın konusunun işlenmesinde final en güzel bölümdü. Okurken insan böyle bir sonla karşılaşabileceğini tahmin edemiyor. (Kitapta en anlayamadığım konu ise; sözü geçen cinayetler ve yarayla ilgili bu kadar bilgi verilmesiydi. Söylemeden geçemeyeçeğim.)

okurken sizi alıp götürüyor bu kitap. ama abartıldığı kadar güzel değil. yani herzaman olduğu gibi çok satan kitaplar listesi size kaliteden çok finansal üstünlüğü kanıtlıyor. okumaya gerek yok bence.

Perihan Mağden'i köşe yazılarından tanıyorum.Ara sıra dikkatimi çeker okurdum, hoşuma da giderdi.Genç kız romanlarını okumam ama, tanıdık birinin yazmış olması beni çekti.Klasik Perihan Mağden tarzı.Okuduğunuzda kendinizi kaptırıyorsunuz ve bir ara acaba devam etsem mi diyorsunuz.Evet çünkü gelişen olaylar bazen canınızı sıkabiliyor ama merakla devam ediyorsunuz.Yaşanan olayların anlatımı biraz ağır kaçmış ama her kitabın kusuru vardır. en ilginç yanı da romanın sonu…

Bence güzel bit kitap.Çünkü Behiyenin psikolojik travmalarını anlatırken,tasvir ederken okuyucunun içini geriyor. Üzerinde uzun uzun düşünülmeden yazılmaya başlanmış.Behiyeyi tamamlayan çok normal bir Handan tiplemesine gerek yoktu. Ya da gerek vardıysa Handan da Behiye kadar çok gerçek bir tip olmalıydı.

Perihan Magden'i köse yazilarından tanir ve cok severim.Sert ama akici ve dürüst bir tarzi vardir.Romani da diger romanlardan cok farkli.Her satirinda tarzini gösteriyor,ve dan dan diye vuruyor cok yerinde insanin kafasina.Acikcasi ben kitabi okurken bir an önce bitmesini istedim.Behiye'nin ruh halini o kadar güzel anlatiyordu ki resmen yasayip etkilendim ve sıkıldım,bunaldım,ama zevk aldım.O hafif polisiye tadindaki bölümleri de okumaktan acaib hoşlandim.Sonunda yorumun bize birakilmasi da çok guzel.Iyiki öyle olmadi dediğim oldu.Ayrica zamane gencligini bu kadar yakindan taniyabilmesini ve gözlemleyip anlatabilmesini büyük bir başari olarak görüyor ve bir yazar olarak en büyük melike oan gözlemcilik yeteneğini diğer romanlarinda da görebilmeyi umuyorum.