Türk edebiyatının 'pop' eserlerinden biri. Müzik olanında olduğu gibi. Birtakım mecazlar süslü cümleler kullanma çabası ve zorlamasından ibaret bir roman. "Solgun yapraklar. Karıncaların ayak sesleri. Tütsülenmiş rüzgar. Gecenin kokusu. Lodosun kırbacı. Karanlık erimiş şeker gibi yapış yapış her yeri kaplamış. Kurt Cobain. Jazz plağı." Yazar daha ne kaşar klişe olabilir bilmiyorum,birilerine ve bir tarza çok fazla öykünmüş.
Hafızasını yitirmiş insan zaten başlı başına ne kadar yaratıcı bir fikir.
