Neden yazıldığını, kime/neye hizmet ettiğini, kimi/neyi yerdiğini anla-ma-dığım bir kitap. Benzerlerini Dan Brown türevlerinden okumuş olmak da cabası. Hal böyle olunca da bir maksat/inşa çabası dahilinde yazıldığını düşündüm doğrusu. Ürküttü beni bu durum. Şeriat -namaz- (tasavvufun ilk kapısıdır bunu önemsemeyen küçümseyen bir hak yol olamaz. (şeriat, tarikat, marifet ve hakikat) Kitapta yer yer bunu hissettim. Deizm/tasavvuf kaynaştırılmaya çalışılmış. Bu yaşam felsefem açısından doğru bulmadığım kısmı.
Edebi açıdan da bir yere oturtamadım.
Keşke daha sıkı bir editoryal çalışma yapılsaymış. İçindeki bilgilerle dil yanlışlarını (Ayetin “Ya eyhuhellezine..” diye yazılması, çıkarmak yerine çıkartmak denmesi vb)) örtüştüremedim. Şaşkın bir şekilde, şaşkın gözlerle, dalgın bir şekilde ifadelerinin çok ve yetersiz.
Ve bir yorumda yazıldığı gibi: Dikkat edilmesi gereken yer çok; inanan açısından.