Mete çok yüksek kaabiliyetli bir komutandı. Topladığı ordu ile babasını yendi ve Hun tahtına oturdu. Çin târihleri onun üstün meziyetlerini ve yaptığı büyük işleri uzun uzun anlatırlar.
Devletinin ve milletinin işleri için kendi çıkarlarını hiçe sayardı.
Anlatılanlara göre bir defasında Hunlar zor durumda kalmışlar ve Çinliler'den barış istemişlerdi.
Çinliler barış için Mete'nin en sevdiği atını istediler, hemen verdi.
Ama Çin hükümdarı bununla yetinmedi, başka şeyler de istedi. Mete kendine ait nesi varsa hepsini birer birer veriyordu.
Sonra Çinliler sınırda küçük bir arazî istediler.
Burası hiçbir işe yaramayan kurak, kumlu bir topraktı.
Ama Mete buna çok sinirlendi ve şöyle dedi:
"Benden ne istedinizse verdim, çünkü onlar benim malımdı. Ama bu toprak benim değil, milletimindir.
O toprağı korumak için savaşır, canımı veririm."
