yaşadığı topluma, ailesine, işine, dostlarına yabancı ,yabancılaştırılmış, huzurun anlamını ve varlığını unutmuş, payalaşımdan bi haber, lakin ruhu gördüğü yalanın ve boşluğun içinde varolamamış, mütmain olamamış insan, insanlığını nasıl muhafaza eder?
hiçlik hissetmenin tahayyülü... mahayyile etmesi ne kadar zor olabilir böcek olarak uyanan gregor samsa yı?...
yokluğunun varlığından( böcekliğinin insanlığından) tek farkı tiksinti uyandırması ise...dile gelmeyen sözlerin sarfediliş vesilesiyse, kaybın salt maddi algısıysa böceklik... temelinde sevginin paylaşımın olmadığı, çıkarların dünyasına hizmetse insan olmanın aslı... tahayyülde böcek olmaktır mustarip ruhun olup olacağı...
çıkmaz sokakların çıkışları yok mudur peki?... çıkışları görebilmek gregor samsa ya bakabilmekle başlıyor... grotesk bir hal alan samsa mıdır? yoksa onu bu hale getiren sebepler mi?
düşünenlere...