Konya, Mevlana, özüne dönüş, aramak, bulmak, zindan, Doğu, Batı, intihar, geçmişe özlem... Bazen takdire şayan, bazen de eksik, bana uymayan cümleler... Eleştirsem de yazar ne okumuş ki bu denli güzel bir eser yazabilmiş diye düşünüyorum. Bayağılıktan uzak, yazara kimliği gibi şekil veren ve okuyunca "evet, bu o" diyebileceğim cümlelerle döşenmiş bir eserden bahsediyorum. Bazı yazarların kendine has bir üslubu var, deyip dururuz. Varmış, anladım. Bir kitap bitti. Cümle kapısı bana da aralandı şimdi.
