Gülhan Tuba Çelik, okurlarını İstanbul'un tarihi mekânlarında, sokaklarında, caddelerinde, hatta Bizans'ın saraylarında gezdirmiş. Her metinde güzelce dolaştırıyor Suriçi'nde bizleri. Bu da yetmiyor, oldukça başarılı kurgu atmosferi de peşinden geliyor. Anlatıcı her metinde aynı, elinde kamera var ve bizler o kadrajdan şehri, orada yaşayan karakterleri izliyoruz. Okurunu karakterlerinin yanına yaklaştırmıyor yazar. Tam bir bağ kurmamıza izin vermiyor.
Anlatım dili neredeyse kusursuz. Betimlemeler de karakterlerin yaşadığı durumları anlatışı da oldukça başarılı. Metinlerde bolca tekrarlar kullanıyor. Normalde tekrarlardan hiç hoşlanmayan bir okur olmama rağmen bu kitaptakileri çok sevdiğimi belirtmeliyim. Bunun nedeni de anlatımın akışına tempo getirmeleri. Tekrarlar sayesinde öykülerin ritmi daha da yükseliyor. Yazarın ilk kitabı Evsizler Şarkı Söyler de oldukça başarılı bir öykü kitabıydı. Buradaki öykülerdeyse yazar dümeni başka bir yola kırmış. Metinlerin farklı bir lezzet var.
